Emine Kılıçaslan

Bazen zaman mefhumunu şu külüstür bedenimden aşırsa

gündüz geceye karışsa

ruhumu yalnızca uykunun fezasında avutsam diyorum

Bazen bizarıma gözlerimi kapat...

Her şeyi kendi hizamda sorgulamaya tâbi tuttuğum bir sabaha uyandım. Her ne kadar bilmediğim dehlizlerde günü avuçlamayı sevmesem de tekrarladığım satırlarda...

Hayalimde yaşattığım bir çocuk var.

Dünyanın lekesine gark olmadan payansız düşleri omzunda. 

Mütereddit düşüncelerine teslim etmediği inancı yüreğinde çal...

Aklıma zorum var aklımdan.

Zerrelerime işlediğim her acının, yansıması bir silüet taşıyorum. Gülüşe yaydığımız sima, zehrini içime akıtır. Çürütüyor kalan s...

Sorduğu sorularla boşluklarımı sızlatan bir şiir.

Balçıktan yapılmış bir mezar taşının göğsünde zımparalanıyor bütün öfkem

Mermerin ak tahayyülüne hasret tüm atılımlar bana sıvanamaz gerçeği teslim ediyor 
...

Kendimizden kaçmanın çözüm getirmediğini çelişkiler içinde kaybolan duygularımıza yakalandığımızda fark ediyoruz. Aradığımız şeyi bulmak için fersah fersah y...

Issız, ürkünç ve soğuk bir zeminde hantal gövdemi sürüklerken uyanıyorum.

Vaveyla duruşunu içinde hapis kılan bir semtteyim

Betonu ıssız virana terk edilmi...

Ama bu sefer saçaklarından tutarak çarmıha gerilen kendi izdüşümüm olmayacak.

Bu sefer ezberlediğim haritanın aynı çukurlarına takılıp düşmeyeceğim.

Ama bu...

Kızılcık şerbeti ne zaman içildi bilemiyorum ama Golgotha kan kusalı çok oldu

Kaşlar ne zaman çatık bir hizaya girişti bilemiyorum ama bu çizgiler alnıma de...