Kübra KALENDER
@kubrakalender
Kalemini eline aldığında kalbinden dökülenleri direk kağıda işleyen sanatkar..
Nazan bırak da gideyim,
Bırak da ne adımız kalsın birbirimizde ne de en ufak bir iz.
Bırak,
Acın kalsın bende sadece.
Hem koşturdu hem de dizlerimin üstü...
Artık gecelerden bu şehre bakarken
Kırmızı kazağının sana
Ne kadar çok yakıştığını düşünmüyorum.
Bisikletli yaz akşamları,
Beyaz Tempra'nın korkusu
Ve d...
velev ki doğmasa güneş penceremden
ve yağdırmasa tanrı o bereketi hunharca, gökyüzünden
yine de inanmak isterim mucizelere direterek.
aşikar
sensin yaşam...
Bu yolu bitirmek için on adım eksiğim.
Tamamlanmamış dünler bırakmak, azaptır bana.
Sana gelmek,
Ayak bileklerinden hançerlenmek demekmiş
Heves ile zulüm...
Büyüdüğüne emin olmadığın bir yerdesin
Canım da acısa haklı dedim hep.
Ben hep elimle koymuş gibi öptüm bebekliğini,
Bir şarkı koymuş da konmuş göğüne kuş...
Garip.
Kendi içimde solmuş bir ruhum sanki.
Bazen de rengarenk bir sevinç misali.
Dünya “yanar döner” derlerdi de inanmazdım.
Sahi, kaldı mı yanıp dönmey...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok