Leyl-i Füsun

Aldı gitti herşeyi içimdeki duygu seli

Bıraktı bana sadece tonla çöküş ve derdi

Dolarken içime Eylül'ün o hüzünlü meltemi

Gecenin yoksunluğu unutturdu ba...

Dayanamıyorum artık,

Silmek istiyorum her şeyi.

Gecenin karanlığında kaybolmak,

Boşluklara gömülüp öylece kalmak...

Bakarken yıldızlara, dalıyorum öylece...

İlk bayram bu sensiz,

Kalp buruk ev sessiz ,

Kuşlar isteksiz,

Alışamıyor da insan.

Bir şey de gelmiyor elden.

Eline döktüğüm suyu şimdi mezarına döküyor...

Fayda eder mi ağlasam, sabahlara kadar,

Kurutsam göz pınarlarımı, haykırsam?

Getirir mi seni bana gözümden akan şu yaşlar?

Peki ya bu feryatlar çığlıklar....

Hüzünlüydü bulutlar

Gözleri yaşlı

Artık dolmuşlardı

Hem de gırtlağa kadar

Sinirliydi insana

Hem de merhametli

Bir anne şefkati ile

Kızıyordu

Ağlı...

Uzun uzun bakarken mehtaba, akıt gözyaşlarını.

Görmez kimsecikler merak etme,

Bırak kendini karanlığa sarsın her yanını.

Tutarak kendine eziyet etme.

Bu ...

Biliyorum defter artık sen de benden yoruldun

Herkes gibi sen de şimdi duman olup gidiyorsun

Gece karanlık çökerken her şeyden yoksunum

Başka çarem olma...

Ağlamayı özler mi insan, özlermiş

Öyle bir özler ki; kavrulur yüreği

Denizler, nehirler kurutsa

Tek bir damla kalmayıncaya kadar

Kana kana içse, çatlasa...

Mum misali günbegün erimekteyim

Masada duran şu mum gibi

Mum misali, karanlık bir odada

O titrek alevini saçarken etrafa

Ne de ihtişamlı, ne büyük bir c...