Tuğba Eryiğit Toy

Hüzünlü bir kuş karmaşık ruhların ardında

Korunmayı bekleyen kalbi yaralı yusufçuk

Görünüşüne aldanıp hüzün doldurdular

Dışı zırh, içi derin kovucuk

Aşk-...

uçuşan tül kanatlı kelebeğe ömür katar

senin ölüme uzak sevdan.

haydi beni bu yazıdan al, söze indir.

kekik yağına bulanmış cümleler kuralım,

içimizin öl...

Bu şehre lanet edilesi bir bahar gelir

Sonra kuşları öldürür uçmak bilmeyen yalnızlık

Kış günü şiirler ruhlara gocuk,

Yazın ortasında ise buz gibi soğuk

...

Vuslat azığını yol bohçasına

Sarmaktı muradım hep sana doğru.

Rüzgarla bir olup uçarcasına

Varmaktı muradım hep sana doğru.

Paylaşmak isterdim bulup izin...

eğildi

avuçlarındaki yara

izlerini gösterdi

ve gözleri

"sefalet paylaşılmaz"

dedi

yer açtım

anamın dizinde

koy başını

ağlarsan gözlerime dolsun

avu...

çınlıyor arka sokaklarda

mazeretsiz bir mazi

dörtnala susuyor içindekileri devrimci bir çiçek

ve ölenler oluyor bu sırada

yenilmenin buhranıyla

savuşuyo...

Önce nedenini bilmediğim bir ateşle tutuştum belki kimse fark etmeseydi sönüp gidecektim, ya yanıp kül olacaktım ya da yarım kalacaktım.

İki seçenek de kötü...

“televizyonda hırslı çocuklar,

bırakınız koşsunlar; zincir yettiği kadar.”

toplanın, ayin başlıyor.

ışıkları kapatın ve

son model telefonunuzdan 

müzik ...

kimse bilmiyor.

ben, düşünce ininin kervan geçmez bir kuytusunda dünyaya direniyorum.

adem'den de eski yalnızlığım

bölünmüş kıtalar gibiyim.

hangi mültec...

kimliğimi aradım, virane şehirlerde
kendimi burda buldum, bu kapının eşiğinde
bir asker çıktı karşıma. dedi, gel böyle,
belki yaşarsın bu sınırı geçince
...

Bırak bu ayakları Aziz

Yolcuları yol koruyor zaten

Kaç mevsimdir mum görmedim

Duman, benden biraz

Biraz da

Duvarda asılı kaldı gölgemiz

Sokaklar senin ...

kır soğukları çilingir bulunmaz 

kuru bir rüzgârla ateş alır odam 

ve kimseler kimseleri duymaz

günahlarını stalklamak müstesna 

şehirde üç beş kişi kal...

Ustaları dinlemek ayrı bir zevk

Sönüyor güneş üstümüzde

Bir izmarit basıyorsun küllüğe

Çıkıyor şehrin yollarından üflediğin duman

Kimsin sen?

Kimdim ben yanmazsam yaşayamam derken

Neyi...

Kabus parçaları ayıklardı deniz

Yüzüne yükümlü gölgelerden

Şu yıldızı yalın ayak

Günleri doğmayarak

Sırtını duvarlara eş bırakma

Boğazına dikilmiş zehir...

-I-

Dünya onların etrafında kırmızı balonlarla dönüp durdu,

Bana da yaşamak imtihan olundu.

Bir iskelet eskittim sıfırdan

Birkaç yenik maç

Benim kürek k...

Işık yaymadıklarından mı kara diyoruz karadeliklere Allah’ım

Işığım söndü

Tüm savruk gezegenleri içime çeksem şimdi

Sürüklenirdi ölümle tanışıklığım

Süpü...