Mehmethan Öztürk

Aynalarda kendimi bir başka görüyorum,

İnsanlardan adımı bir başka duyuyorum,

Yanımdaki gölgemi bir başka görüyorum

Bedenimi bırakıp giden ruhumu bulamıyo...

Soğuk bir aralık akşamı,

Mum ışığında müsvedde kağıtlarımla.

Elimde bir kalem bir de tütün,

Tahayyülümde bir gülüşün edası,

Perdelerim kaskatı kesilm...

Söylersem yalanı bir münafık gibi

İşlersem günahı bir kafir gibi

Aşarsam haddi bir şeytan gibi

Nerede kaldı benim İslamım?

İçersem şarabı bir sarhoş...

Ankara yolunun hemen altında kalan köyün, tahta odalı sararan ampulün ışığında sandalyeleri birbirinden farklı olan bir masanın üzerinde kâğıttan gemiler yap...

Yürürken şehrin arnavut kaldırımlı ışıklı yolunda,

Bir başka nüksediyor aklıma hayatın mânâsı...

İnançlı ruhiyem,

Mesuliyet aksettiriyor bedenimin içine

...

Nerede, nasıl içsem

Öyle bir tat geliyor ağzıma,

Bazen keskin bir kezzap gibi içimi yakıyor

Bazen en keskini bile su gibi akıp gidiyor. 

Ruh halimin yans...

İçim bir tuhaf bugünlerde,

Kuşları ve dalları kırılmış ağaçları

İzliyorum gün boyu yağmurun altında,

Soğuk gecelerin rüzgarını bir tek ben hissediyorum...

Saat gece iki sularıydı. Aniden elektrikler kesildi. Balkona çıkıp etrafın ışıklarına bakarken 

apartmandan çıkan şapkalı bir çocuk gördüm. Sırtında kırmızı...

Geçtiğimiz günlerde Sakarya’ya yolum düştü. Ondan bir ay önce İstanbul ve Tekirdağ’a. 

Yolculuk hali beni hep heyecanlandırır, aslında bu duygu kapılımı sad...

Şiir teselli ediyor,

İnsanın yorgun ama umutlu ruhunu.

Bir çift göze bakarken anlıyorsun kelimelerin gerçekliğini

Veya bazen de kifayetsizliğini,

Geceler...