sanki soğuk ama üşümüyormuşum gibi...
insan çok düşününce böyle olur zaman zaman.
sesler daha net, gördüklerin bir nesneden veya bir insandan fazlası gibi ...
Kalamıyorum artık sevginin sarılmadığı yerlerde, insanların birbirlerini acımasızca harcadıkları o bölgelerde kalamıyorum. Neden sevmek bu kadar zor bir ruhu...
bir derdim var bilmem ki nasıl anlatsam
bir boşluk ya da sen kaybı gibi.
dünyadaki bütün dillerde anlatsam da anlamayacakmışsın gibi
çünkü sen ve ben se...
Sormayın diye, yemin ediyorum, “İyiyim.” diyeceğim...
Değilim.
Gözlerim yanıltmıyor mu beni? Bu içtiğim kaçıncı shot bilmiyorum, boş bardaklar sarıyor bede...
ilk kez dürüst olacağım size
belki de en çok kendime
bir kez nefes alıyorum, sarıyor vücudumu büsbütün soğuk...
tamam da kızım bu o kadar da kötü değildir...
ben ufak bir çocukken bilseydim seninle tanışacağımı
daha az ağlar daha çok gülerdim..
takmazdım arkadaşlarımın söylediği yetim kelimesini, senin ailem ola...
Tam olarak ne zaman bilmiyorum ama insan bazen boşluğa baktığında görebiliyor kendiyle ilgili en gerçek şeyleri ve farkına varıyor farklı bir versiyonunun ol...
Gülümser, kendine yaşının kendisinin bile hatırlamadığı zamanlarda adını koymuş. Kimlik adıyla seslenildiğinde hiç oralı olmamış, hayatı boyunca. 70'lerinin ...
İlerleyişin düzenine uymak
gerekir bazen.
Köşene çekilmeyi, sessizce oturup beklemeyi,
bilmek,
kabul etmek gerekir.
Belki bir zamanlar çılgınca
dönmüş ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
