Şimdi,
şöyle bulutlara uzanıp kucaklayasın var değil mi göğü?
Yeryüzü karanlıkta çünkü.
Gözlerin yumulu.
Nefesin kesik,
hem de en kesik uykuda kalmışças...
kırdı yalnızlığı çatlamış damar
kırdı aynası kırık evimdeki duvar
saatleri renkli bir kalemle birleşti
karga | cık burgacık kondu zaman
oydu gözümü
yal...
Safir’den binlerce deve adımı uzakta, Şair Taldu, odasının kandillerini biraz daha söndürerek masanın başına geçmişti. Başı ellerinin arasındaydı, adeta baş ...
Koltuk Değneklerinde Bir Nietzsche
Ağır aksak adımlarla bir adam, eczane kapısından içeri girdi. Koltuk değneklerine, dünyada sırtını yaslayacak kimsesi yok...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok