Kendini koklatan çiçek
Meryem'in rahmini gölgelendiren
Üzerine kuş çığlıkları giymiş
Rüzgarla dans ederken Galata’nın kirişlerinde
İşte sunak dedim beden...
ben dünyaya doğuyordum, güneş batıyordu.
yadsınırdı omuzlarımda karanlıkla geldiğim
sakınırdım bebek gibi kucağımda geceyi
direnmesem, diri gölgelerimi al...
Tavlanmamış bir bıçakta taşıyorum göğsümü
Allah kötü, insan beter
Tan, güneşin yanan örsüdür
Duman yeter bana köz sizin olsun
Şehre çöken bu örtü
Kendin...
kasveti yaratan ki yaradan,
yaralara hiç basmadı gülleri,
o güller, ellerimizde kuruyan umuttan yapılma çocuklar,
göğe ermekten alıkoyuldular,
yaraları m...
akşam oldu, umudun saatleri gitti
şimdi yine kedere düşmenin vaktidir
doğrusu, beni güzel günleri beklemek bitirdi
ne dersin, belki de böylesi daha iyidir...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
