Ozy Oblomovski
@oblomovsky
80 li yıllarda, Cühelland ülkesinin İgnora şehrinde dünyaya gözlerimi açtım. O gün bu gündür kendimle olan savaşım devam etmekte. Bitmek bilmez bilgi açlığımı dindirme çabalarım, bir gün benim de bir şeyler bileceğim gerçeğine olan inancım sayesinde buradayım.
Birimize bir şey olursa ne yaparız?" dediler,
"kalanlar, ölenler için şiir yazar." dedi.
Uğultuyu duydum, yiten, can demekti bu
Niyeydi, kimin ateşiydi,...
Balkonum gezegen görüyor
Bana inanmamak mümkün, ama inan
Buna gizli şarkılarım var
Mazi unuttur an
Ellerim var, çok ellerim var her şeyli
Ki yaptı, nele...
Sonunda geldik. Birazdan olacak hiçbir şeye şaşırmayın ve lütfen, söz verin, konuşmam bitmeden buradan gitmeyin, olur mu? Bunu çok önemsiyorum.
Peki. Söz ve...
Birkaç güvercinin resmini çizdim bu gece
En olunmaz gecede, geceye büründüm
Ay oldum Yıldız oldum
Ellerim
Kurduğum hayallerin gölgelerine değdi yalnı...
l.
Mesela eylem değil yürekmiş elzem olan
Soğuk namluyu damağımda hissedince anladım
Agah bir edayla haykırıyorum
Gökyüzünün mavisine
Rüzgarın çağlayış...
Hayasız bir ateşin içinde kavrulurken ruhum yaşadıklarım bu dünyanın başka bir gezegeninin cehennemini andırırcasına harlıydı.
Ateşin gölgesi olmazmış ondan...
Bu belki artık bir isyandır kendime bilemem
Mesela sineklerin tanrısı ve benim tanrım nasıl bir olabilir ikilemleri taksim ediyor benliğime
Sanırım kafayı ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok