Rozerin Çakır

Bir gece yarısı

Bin gün arkadaşı

Senin ellerin gökyüzü kokardı tutup güneş açardık

Gelmesi beklenen gemilere el sallardık

Evlerin pencereli önleri çiçek...

"Avusturya ve İtalya arasında Alpler'de Semmering adında bir bölüm var. Dağların son derece dik ve zorlu bir bölümü. Oraya Viyana'yı Venedik'e bağlayan tren ...

Travma, bölünme, yersizlik, aidiyet, ait olmama, umutsuzluk, umut. Küçüklüğümün silik anılarında bile yer edinmiştir bir taşınma durumu-konusu. On ev, iki yu...

İşte benzeyen her şey sana-

İçimi yakıyor!

Konuşamıyorum. 

Kilitleyip dudaklarımı,

Bağlayıp da çaresizliğin rıhtımına,

Bir kelime edemiyorum.

Bir kurşu...

NEREDEYİM

Şimdi fırlasanız rüyalarımdan ayçiçeği

Gelseniz kederli gerçekliğime

Teselliler satsanız bana yalandan

Olmaz ama tutsanız ya ellerimi

Her bir ...

alıyor, hayatı ölü yaşıyor

Söyleyeceğimiz çok şey var,

Doğumdan ölüme kadar.

Dinlenecek çok zaman,

Yürüyecek çok yol var.

Biliyoruz ya!

Yaşamın da bi sınırı var.

Kara bir çizgiyl...

Bir Kadın, 

Bir Ağaç

Ne kolay koparılabiliyor

Hayattan, 

Bahçede açan Papatyanın 

Üstüne hiç acımadan basıyorlar 

Dönüp bakmadan

Orda açmasaymış yapra...

Sisli havada apaçık görürken seni,

Aydınlıkta göremiyorum ben kendimi.

İçimde ben yok olurken sen var oluyorsun.

Neyim, neredeyim, kimim ben?

Seni yıllar...

Yaşayabilmek istiyorum.

Kelimeler boğazda urgan,

Yaşanacağı düşlerken,

Olacağı çizerken ömrün orta yerine,

Kalem zemheri dokunur derine,

Yara bere ömrün orta yerine,

Kelimeler ...

Sen bir mucizeydin, bense lanet bir realist…

Soğuk rüzgarları hissettim bahçende

Kırlangıçlar gülümsüyordu her köşede

Ben seyyahtım sevdayı arayan

Bir kalp ile bir dil ile

Sancılı dağlar gördüm vadi...

Ayaklarımızın sağlam bir şekilde yere basması için destek noktalarına ihtiyacımız var. Bu da güçlü bir çevre ve net bir amaç gerektirir. Sonrasında an be an ...

inceden inceye kopuyor yaşamak

mecal yok düşünmeye 

bir farklı akar kanım

ne de olsa akşam yeminleriyle sulanmış

kolay çoğalıyor insanlar 

ne de hevesli...

devenin hörgücünde kar,

zikrinde iklimsiz vahalara işli insan kokusu var

kaktüslerin dikenleri:

her birinin ucu

kaktüslerin bosunu düzen kasımpatılar...

Denkleştirdiğim üç parça aklımla

Geçiniyorken şu hayatta,

Sen, bulduğuna şükreden

Dürüst bir kula vadedilen

Zenginlikleri sunuyordun

Ufak ufak güldüğünd...