Sefa

önce sabah belirir;

acılar bittiğinde.

yüzümüz ırmaklara dönük

ve içimizde alçalıp

sonra yükselen bu hengame

adı konulamay...

pencereyi aç/

                bul beni esen rüzgarda.

göğüslerin hey/

                 çırılçıplak ve esmer.

anlatacak ne çok/

                  yaşanmı...

-bir gece ne kadar hüzünle dolabilir?

-senin içime dolduğun ölçüde.

1. ıslak ellerim

dokunduğunda memelerine

         iki dünya bir oldu;

              ...

KENDİMİ ANLATIRKEN HİÇLİĞE

o parmaklar

-ki fışkırmaz senin ellerinden-

gösteriyor beni:

"işte yenilmiş bir ordu,

işte mağlubu sevmek-lerin,

yüzü sararm...

başını omzuma koy

seyredelim şu çürüyen dünyayı

seyredelim denizleri,

                     birbirimizin yüzünü;

                     başka çocuklarda.

-...

yazık;

        nasıl da alışmışız

           ölümü düşünerek -yaşamaya-

üstelik henüz genceciğiz,

     ciğerlerimiz su;

ellerimiz buluttan hafif

ve nef...

üzerime güneşler düştü, geceden karanlık hesaplar.

                 oysa ben

gencecikken

                  ve cebir hiç yokken zihnimde,

parmak ucumda kü...

gece uzuyor: sonsuz, bitimsiz

pencerelerden sızıyor kaygı.

gece uzuyor: ağrılar ve sıcak

yangından sonrasıyım bir evin,

cenazeden sonra mezarın başındaki...

ne garip şey

sen orada/ ben burada

birbirinden ayrı

fakat birbirinden haberdar iki çiçek

büyüyoruz;

toprağımız başka.

//

bu yağmurlar

gözlerimden baş...

-akşam oldu

hüzünlendim

ben

yine-

sevdiğim:
-öperekten yanaklarından
hem sabahı,
         hem ölümü karşılıyorum-
ey
karşıladığım kardeşlerim;
...