Sorgulamaların içinde kaybolduğum bir güz daha
Kahverengilerin yerini griye bıraktığı her telde
Duygularım geçmişi fısıldıyor kulağıma
Esen rüzgarlarda ...
Müzik ruhu özgürleştirmenin bir aracıdır benim için. Bu şarkı ise sizi ritmiyle dansa kaldırıp umutsuzluklardan silkelenip, umut edebilme fırsatı veriyor.
Düzensiz bir zaman çizgisindeki yaşanmışlıklarıma, a(l)danmışlıklarıma…
Ritimsiz bir duygu seliyle başladım bu dünyaya. Aklımdaki tek şey olabildiğince i...
2 yıl önce bir araya gelmiş olduğum mektup arkadaşımla yollarımız tekrar kesişti. Kendisinin nasıl olduğunu tarif ederken bu şarkı benim şu an dedi. O söyled...
Günlükmüşçesine beni kullanan sana,
Elleriyle sürekli fütursuzca bir şeyler anlatan
Kafasında kim bilir belki de binbir tilkilerin dolaştığı
Eğlence orta...
Varmak istediğim yerin erişmek istediğim yer olmadığını anlayınca ben
Sürgün ettim kendime yaşamayı
Önünde sonunda varacağımı bildiğimden bir yerlere
Sürd...
Ne sendin beni umut yeminine bağlayan
Ne de bendim kendimi bu vesveselere inandıran
Öylece olmadığını da biliyorum lakin
Olması gerektiğini düşündüğümden ...
İtinayla üşüyorum
Kanım damarlarımdan çekiliyor
Elimdeki kahvem her yudumda bir öncekinden de soğuyor
Kahkahalarım yavaşça donuklaşıyor
Arkadaşlıklarım y...
Ramak kala her şeye kendimi tanıyorum yavaştan.
Bitişlerin son olmadığı,
Sabahların her zaman yeni bir başlangıcı yansıtmadığı,
Gözlerin de yalan bakabile...
Nasıl olduğunu bildiğimi sanmıştım. Bu yolu yürümeye başlamadan çok önce her şeye hâkim olabileceğimi düşünmüştüm. Ah, ne aptalcaymış. Ne yürüdüğüm yol yolmu...
Kaybetmekten korkarcasına sevmiyorum ki seni
Sensiz günümün heba olacağını düşünerek de yanında olmak istemedim hiçbir zaman
Seninleyken ayaklarım yerden d...
Sahiden de görüyordum içini
Saydammışçasına değişimine tanık oluyordum bizatihi
Ya da sanrıydı tanık olduğum sahi
Sözlerinin ağzına gelene kadarki o hengâ...
Durmasını bilmediğim bir yer var benim.
Hep en iyisini istemenin yanlış olduğunu öğrenmiştim. Sanki en iyisini istemek çok büyük bir günah ve aza kanaat edi...
Perdenin arkasındaki silüetime bakıyorum
Silik gözyaşlarını kabullenişini izliyorum
Her şeyi aynı anda düşünme çabasına hayran kalıyorum
Bir bedende yaşam...
Belki farkındaydık hepimiz
Anlıyorduk konuşmadan
Bunca yılın ehemmiyetini taşıyorduk hiç yorulmadan
Ancak tükendik biz de insan oluşumuzdan
Varılacak yol...
Korkularımla yüzleşiyor önce bütün bedenim
Sonra bakıyorum aynaya ve gün geçtikçe değişen şeklime
Ne lazım bana diyorum bu korkmak duygusu sen çekil kenara...
İçeriğin sonu
