Yusuf Mehtab

Gözlerimi açtım, içime aktı zaman. İçime doldu deliler gibi, delirdim.

Aklımı kaçırıyorum.

Bugün günlerden ne bilmiyorum, zaten hiç bilmedim.

Saat kaç?

O...

Duydun mu bak, dedi biri,  

gökten elmalar düşmüş,  

toplayıp yemişler, aç karınlar doymuş!  

Öteki baktı ona,  

gülümsedi incecik 

elmadan söz ederken,...

Uzun zamandır görüşemediğim biriydi, çocukluk arkadaşımdı. Aslında bir zamanlar aynı şehirdeydik; hep beraberdik, hep yan yanaydık. Zamanla buluşmalarımız az...

Yağmur yağıyor, dinle.

Çatı katında küf kokan bir odada...

Dinle, dinle; çatırdıyor ağaçların kuru dalları.

Duydun mu? Baykuş mu, yoksa evdeki gizemli bir...

Gördüm orada, sakla.

Cebinde bir delik, kalbinde bir boşluk,

Attıkça düşüyor kuruşların, aşkların, duyguların.

Kim bilir hangi köşe başında,

Düşe kalka b...

Kalbin cephesinde sessiz her şey,

Savaşın yankısı susmuş geceleyin.

Bir hüzün çökmüş, ağır ve derin,

Gözler uzaklarda, umut ise eğri bir çizgi.

Geceleri yıldızlar rüyalarına sızar,

İncirlerin gövdesi hüzünle yaşar.

Zaman akar gözlerde birikmiş yıllar,

El değmez yaralara umut taşar.

Sırlar dökülür...

Yalnız bir masa üstünde,

Yığın yığın eski kitaplar,

Tozlu ciltlerin altın harfleri,

Zamanı süsleyen birer hatıra.

Üstlerinde bir çiçek baharı,

Güller, p...

Yağmur yağıyor, dinle sesini,

Gökyüzü fısıldar, kalbin nefesini.

Her damla bir hikâye, bir eski sır,

Toprak kokusunda saklı bir huzur.

Yağmur yağıyor, di...

Deniz karanlık, sessiz ve derin,

Ufukta bir hayal, belki de serin.

Krakenin kolları sarmış beni,

Kurtuluş uzak, gözyaşı deniz gibi.

Gökyüzü susmuş, yıldı...

Duyuyorum sesini kalbimin. Görmüyorum, işitmiyorum. 

İtildiğimi hissediyorum. Ayak bileklerim sürüklüyor beni oraya

Bir yerlerde dolaşırken rast geldim yin...

Bir kanadı kopmuş meleğin

Buldum... buldum sakladım kalbimde

Uçamaz oldu ama güvende

Kuru bir kanadın hasreti sende ki

Ben... bendeki ise çözemediğim bir...

Tıkırtılar eşliğinde yürü, yürü

Siyah beyaz sokaklarda kar altında yürü

Orada arkasında!!! Işık yürü

Gör gölgelerini kaç! yürü, yürü

Aldın mı? Buldun mu?...

Geceleri duygusalım; yazarım derdimi bir şair misali. Atarım sepetten aşağı; rüzgarın götürdüğü yere uçsun, ya bir suda eriyip gitsin ya da birinin eline geç...

Özgürlüğün denizden sonraki adı karanlık. Işıksızlık serinliğinde yürümek, yürümek, yürümek. Saat gelmiş, yakıyorlarmış ışıkları. Ama karartı. Yüzüme esiyor ...

Aileme, alnıma, göğsüme, bacaklarıma ve kalçalarıma bulaşmış siyah bir lekeyim ben.

Kara bir leke.

Ne kadar yıkansam da temizlenemiyorum artık, içim çürüyo...