karşıma oturtup sana hesap sorasım var,
beni hapsettiğin bu mahzenden gel de kurtar.
nasıl olsa korkak bu diyorsun ya,
son nefesimde dahi olsam sana serze...
duyuyorum, gök fazla şiddetli bugün.
aynada gördüğüm soluk tenimde, başka bi hüzün.
hafızamda kalan birkaç hatıra ve seni unutmamaya yemin etmiş dudaklarım...
bakışların ne kadar kaçsa da benden,
hislerin ne kadar çok kapansa da içine,
dudakların ne kadar çok mühürlense de,
seni anlayabilmek saniyeleri kovalamay...
"Bodrum katındaki küçük odamın küçük penceresi. Manzara görmemeye yemin etmiş gibi. İki farklı binaya bakar bir tek, bir de çok açarsa eğer güneş, sızdırır ı...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok