Yavuz Türkmen
@yavuzturkmennn
Şimdi, beyninin ara sokaklarına dağılıp kendi kuytusunda saklanan kelimeleri yeniden örgütleyerek geleceğe yürüme zamanı...
Yine bir mekâna girdiğinde kendisi dışında egosu için de ayrı sandalye tutması gereken biri düştü gündemimize. Eğitim verdiği insanlardan gelen bir sevgi söz...
Allah'ım kaderimi sen yazdın sen bilirsin
kalbim oyuncak mı ne, ne kolay kırılıyor?
'deplasmandır bu dünya' diyor albino şeyhim
plasebo yutturuyor bana d...
bir çağrıyı bekler gibi
kendi duvarını yıktın üstüme
sarih ve sakin
beklediğim sokakta
terk ettim beni kendime
adını unuttuğum
urgan gibi
yokluğu sır...
Çarmıha gerilmiş günahlarım
Kan akıtır dört bir yanına ruhumun
Saklı tuzaklarım kalırken uzaklarda
kovulmuşum ben dünyadan ırağa
Vaziyetim desen hâllice ...
Gezelim, görelim, yiyelim, içelim!
Bir de benim gibi değişik kültürlere merakınız varsa, bilakis yemek kültürlerine, size o zaman bu şahane belgeseli öneri...
Bazen bir eşyamızı bir yere kaldırırız ve bir daha nereye koyduğumuzu asla hatırlamayız. Kendimi aynı öyle saklamışım da bulamıyorum sanki uzun zamandır. Yer...
Konuşmak... İnsanın kalbinin elleriyle konuşması daha doğrusu bakışması... Kalptekilerin ellere yüklenmesini beklemek çok acılı bir süreç. Ama kalpte kapalı ...
dillerde bir parmak terk havasıyla bakılmamalıydı gözlerine kırmızı entarili vedanın
ret yemiş karabasanlar kabul doğrultmalıydı şakağına leylasının
fakat ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok