Volkan
@zerocv
ve sen ~ bir isimle çiçek açacağın şehre geri döneceksin
Işık, yalnız sanıyordu nesneyi!
Ters yana düştü gölgesi;
karanlıkta kaldı imgeler...
Eyyy eşyaya şeklini veren 'boşluk' dedi Tanrı:
Yokluğun kadar varsı...
Etten duvarlar örüyor zaman…
Cüzzamlı kadınlar gibi geçiyor yanımızdan
korku dolu düşlerimiz!
Ellerimi uzatıyorum,
ellerim çiçek açıyor acıdan!
Rüya ile...
Hiçbir şeyin olmadığında kim'sin? Yaşamın şans ya da hak ediş adı altında konfor alanına entegre ettiği o somut 'kaynaklar' dan arınınca kim? Tek başınayken ...
İçe bükümlü bir ayna
Bir dostun gerçek yüzünü
Kanının aktığı yerde gösterir
O zaman yitiririz kimselerimizi
Biz de kimsesiz oluruz
Sensiz sokakların sen...
Donuk ve kırgın elem çiçekleri açıyor,
kalbimin güneş görmeyen kilitli odasında...
Nicedir ötmüyor guguklu saat,
sabahlara horoz çığlıklarıyla uyanmıyorum...
ikimizi birden sırlıyorum
sırlayıp sırtlıyorum cümle dağlar içinde
kervanım ürür
bana umman görünür;
gideyim
ağır gelmez heybetim bana ağrıdan gelir,...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok