Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
"Gelecektim,
ama daha bir kötü hatıram olsun istemedim.."
...
"Üzüntüden sokaklarda avazım çıktığı kadar bağırmaya başlamadan dön.."
...
"Kâğıt ...
Kırmızıdan başlamıştı güne
kapanmış dükkanların ardında
ve köşeyi dönünce karşılaştığı çocukların
umarsız feryatları sayılı posta kutusunda
Kırmızıyı çık...
Saatlerden 19.00
Günlerden sessizlik
Seni özlüyorum
Bir vapur eşliğinde
Vapur giderken bana el sallayamıyosun
Gör beni istiyorum
Duy beni istiyorum
Se...
Bir sabah daha yalnızlık kapıda
Kapıda dediysem içinde eşiğin
Sorsam "Biraz uzak kalsan ne olur?"
Der bana "Nerelere gitsem iyi olur?"
Peşimde dolanmasa ...
bir eylül sabahı
güzel sevgiliyi unut
bir ölüyü aşk diye diye
sardığını unut
sen en iyisi ne yap biliyor musun
hayallerini bırak git
hissettiklerini...
Şehr-i destan İstanbul
İstanbul’da bir yaralı kuş
Ölesiye sevdiğinin çok mu yanında
Çok mu uzak orası meçhul
Fikr-i zarar İstanbul
Bu diyarda ne pa...
Ya hiç tanımasaydım seni
Eyvâhım olurdu, ağlardım
Kış rüzgârlarının sıcak estiğini bilmeseydim
Nice Kasım nice Mart diye yanmazdım
Gülleri dermeseydim ...
Görmez gözleri, çatlak elleri
Çabuk geçer güzel günleri
Sazı konuşur, konuşur telleri
Veysel geldi bu dünyaya
Yeşili görmedi, duydu renkleri
Ağacı sevdi...
Kafamı yastığa koymuştum, düşünüyordum,iyileşeceğimi hayal ediyordum. Tekrar eski günlerdeki kadar neşeli, enerjik, mutlu ve huzurlu kalmaya çabaladığım o gü...
Dünya varlığımızın başladığının farkına vardığımız mekan .
Farkında olmak, tüm var edilenler arasında bizim omuzlarımıza bırakılmış yıkıcı sorumluluk.
Soru...
Çığ düştü zihnime .Karların altında sessiz bir çığlık varlığın. Var mısın? Yaşar mısın? Yoksa, beyaz çölün sanatı sahra mısın? Muamma. Gelen misin? Gelir mis...
Olmakla ölmek arasında bir halin yansımasıydı aldığı kısa, cansız nefesler. Varlığının temeli olan soluğunun sonu gelmiş, belki de ömrü neticelenmişti de kök...
Hayat akıp giderken avuçlarımdan
Eğilip yerden toplayamıyorum parçalarımı
Ve artık her şey için
Çok geç demek için
Belki de çok geç
Şimdi ellerim bomboş...
Ne başkası oldu ne de olacak
Sen çalmazsan kapım açılmayacak
Şimdi içimde yanan bu ateş
Sanma ki bir son bulacak
Hiç utanmam gülüm divaneyim
Parçalanmış...
Kar, akşam saatlerinde etkisini arttırmış ve uzun bir aradan sonra tekrardan şehri etkisi altına almıştı. Rüzgarla beraber havada uçuşan kar taneleri, uzakta...
Öyle bir şey yok hanımefendi
Siz biliyorsunuz karanlık perdenin ardındakileri
Siz biliyorsunuz bence
Beyaz duvarın arkasındaki tebessümleri
Hiç bilmemezl...
Duvarlarla konuşurum genelde
Ama onlar da konuşur benimle
Hâl ve hatır sorarım mesela onlara
Onlar beni dinler
İnsanlar gibi değiller
Sadece tepki verem...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
