Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

artık bir şiir olarak bile dökülmüyorsun dilimden

kalbim göğsümden taşıyor,

sen biraz bile dökülmüyorsun

Ankara artık gri değil karadır

Seninleyken birbirine düşman kesilen

Aklım ve kalbimi görmemen

Soluğumu solduran yaradır

Ne unutabiliyorum seni ne de hatırımdasın büsbütün

Parça parça anılarından ibaret kaldın hüznümün

Çağırasım yok seni kalbime yeniden amma velâkin

Seven s...

biz bunca yalnız

her birimiz bunca yalnızken

el ele versek mesela

sırt sırta

hiç değilse birimizin yalnızlığı dinmez mi

Yaşarken mutluluk hissettiğim anları saymaya başladığım vakitlerdi; sana olan aşkımın kenarda kullanmayı bekleyen hep o eski, modası geçmiş ama hatırası olan...

kimiler dener ve ölür

kimiler diler ve uyur

"yalnız hüznü vardır, kalbi olanın "
Sorun şu ki tanrım, gömleğim önden yırtıldı. Gömleğim önden yırtıldı ve artık hiç kimseye masumiyetimi ispat edemiyorum...

On rengimden

Dokuzu siyahsa

Biri maviydi sana

Göremedin

Bir perişanım dertsiz tasasız güneşsiz

Ellerimden alınan umudu görmek

Belki en yıkıcı en harap edici duygu

Parmaklarımla saydım ayrılışını

Soğuk duvarlar...

Acı içinde kıvranırken bilinmek mi var

Mutlu olmayana kör değil mi kalabalıklar

Ah yeryüzünde bin bir hareketlilik ne yöne

Kalabalıklarda birbirine sarkan...

kalabalık bir şehrin yalnızlığı

sükunet sağlandıkça duyumsanmaz

duvarları maviye boyarsanız eğer

gökyüzü bu renge aldanmaz

denizin dibinde yatıyorsa huzu...

Ela gözlerinde sevgi bulduğum,

çökmesin omuzların hemen,

akmasın gözünde saklanan yaş,

dökülecek bir damla yaşın için

Feda edeceğim şeyler var,

Gülüş...

beni bir kere kırdılar dalımdan

iki fide verdim doğa anaya

toprak bastı beni bağrına

ağaç oldum orman oldum

beyazdım acıdan yeşil oldum

bir yangın tuttu...

Şimdi bir akşam inmiştir göğsümün ortasına

Kısılmıştır sesim daralmıştır nefesim

Kaç yalnızlık bırakmışsam karanlığın sofrasına

O kadar parçalanmıştır gö...

Tasviri yok bazı düşüncelerin akılda,

Sonunun nereye varacağı da bilinmez.

Neden söyler ki insan düşünmeden,

Başkasını üzeceğini bile bile hem de, 

Zehir...

Dalga dalga çoğalmış alevlerin tütsülüyor bütünü

Karla kaplı mendili diplere çeken okyanus

İçe dokunuşu sığdır hançerin keskinliği derinlere inerken

Belki...