Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
"O gözler benim ağlar
Eskisinden yabancı
Gönlümdeki bu sevda
Hiç dinmeyen bir acı
Ruhumun kederinden
Gözlerim yaşla doldu
Inliyorum derinden
Bana bilm...
Gözlerimi açtığımda her yer karanlıktı. İnce bir örtünün içindeydim, nefes alamıyordum. Üzerimdekinden kurtulmaya çalıştım fakat birkaç yerden düğümlü olduğu...
Bir zaman sonra aldığın nefes,
Son nefesin olacak.
O zaman gözlerin dünyaya kapanacak.
Bilinmezliğe yürüyeceksin elinde bir kafes.
Kafeste tüm kalp kırık...
Hepi topu doksan metrekare ev
Altı üstü iki oda
Bir salondan ibaret yaşantım
Anlamlı bir anı bile yok hafızamda
Yalan bütün yaşanmışlıklarım
Üstelik sen...
Vapur içinde binbir çeşitlilik.
Deniz yavaş yavaş akar sanki.
Yoksa vapur mu yavaş yavaş akar?
İstemek.
Her şeyi istemek.
Olmamak gibi bir şey.
Yunusl...
Bir vakit vardır
Gökyüzü bilir onu
Bulutların içinde saklıdır gözleri
Dilimden her dökülüşünde çöl olur
Herkesin gelip su içtiği o dere kurur
Çölün orta...
Ben neredeyim
Renksiz duvarlarla çevrili her yanım
Çatlaklar, kırıklar ve dökülmüş harabeler her tarafta
Bomboş yollar çepeçevre
Birkaç ağaç görür gib...
Kadın ve erkeğin eşit olması gerektiğini düşünenlerdenim, ölene dek bunu savunacağım. Erkeklerin yapabildiği çoğu şeyi kadınların da yapabileceğine inanıyoru...
Müsavat
Neyler insan zirveyi,
Bilir ancak kopyasına imrenmeyi;
Bu dünyada en büyük çekememezlik budur,
Kişinin kopyasına duyduğudur.
Şiirin Orijinali :
...
Kırılmasaydım büyüyemezdim.
Bazen uyuyunca değil,
Kırıldığında geçiyor.
Klasiktir, herkes küçük ve güzel sesli kuşları sever.
Kimse bahsetmez bir kuzgund...
Yürüyorum
Ölüme doğru
Omuzlarda mıyım
Yoksa yaya mı
Kalabalık mıyım
Yoksa yalnız mı
Bilmiyorum
Gözlerim buğulu
Korkudan mı
Zamandan mı
Düşü...
Uyan, ey zikr-i alemin fikri,
Uyan, gözlerin de kanlanmış,
Sil kapaklarını, göreyim mavisini,
Uyan güneş doğmuş, ışığım uyanmamış.
Ne güzel kokar geçtiği...
Unuttuğu kargaşanın sesi doldurmuştu caddeleri,
Donmuş elleri idi çaresizliğini tuttuğu kağıdın sahibi,
Kalabalığın telaşını anlamış değildi,
Güneş ne kad...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok