Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Şefkatin geride kaldı babam
Şefkatin geride hatıraların zihnimde
Hatırlarım bir kaçını zar zor
Yenisini eklemek isterdim üçümüzle
Sen, ben bir de
Umut ...
-I-
Cebimde mermilerin yerini
Kırık bir isviçre saati aldığından beri
Çiçeklerimin arasında kurutuyorum kitapları
Soğumamıştım o zaman b/aşka
Yağmurlu s...
Haber saldım dört bir yana
Karanfiller susuz kalmış
Muhabette dost aradım
Bu şehri periler sarmış
Haber saldım dörtbir yana
Karanfiller susuz kalmış
Mu...
Ne unutabiliyorum seni ne de hatırımdasın büsbütün
Parça parça anılarından ibaret kaldın hüznümün
Çağırasım yok seni kalbime yeniden amma velâkin
Seven s...
Yazdırıyorsun ya, yaşatacak mısın ki yazdırırsın?
Beni yaşamakla mı kandırır oldunuz ayrıca bir hayatla.
Kader defterime bu günahımı da ben kendi ellerimle...
Kırmızıdan başlamıştı güne
kapanmış dükkanların ardında
ve köşeyi dönünce karşılaştığı çocukların
umarsız feryatları sayılı posta kutusunda
Kırmızıyı çık...
Saatlerden 19.00
Günlerden sessizlik
Seni özlüyorum
Bir vapur eşliğinde
Vapur giderken bana el sallayamıyosun
Gör beni istiyorum
Duy beni istiyorum
Se...
Bir sabah daha yalnızlık kapıda
Kapıda dediysem içinde eşiğin
Sorsam "Biraz uzak kalsan ne olur?"
Der bana "Nerelere gitsem iyi olur?"
Peşimde dolanmasa ...
bir eylül sabahı
güzel sevgiliyi unut
bir ölüyü aşk diye diye
sardığını unut
sen en iyisi ne yap biliyor musun
hayallerini bırak git
hissettiklerini...
Şehr-i destan İstanbul
İstanbul’da bir yaralı kuş
Ölesiye sevdiğinin çok mu yanında
Çok mu uzak orası meçhul
Fikr-i zarar İstanbul
Bu diyarda ne pa...
Akşamüstü bir deniz kıyısında kayalıklara oturduk. Aramızdaki derin sessizlik dünyayı kaplıyordu. Gökyüzü açık ve temizdi. Gözlerimizin ucundaki yaşların akm...
Kafamı yastığa koymuştum, düşünüyordum,iyileşeceğimi hayal ediyordum. Tekrar eski günlerdeki kadar neşeli, enerjik, mutlu ve huzurlu kalmaya çabaladığım o gü...
Dünya varlığımızın başladığının farkına vardığımız mekan .
Farkında olmak, tüm var edilenler arasında bizim omuzlarımıza bırakılmış yıkıcı sorumluluk.
Soru...
Çığ düştü zihnime .Karların altında sessiz bir çığlık varlığın. Var mısın? Yaşar mısın? Yoksa, beyaz çölün sanatı sahra mısın? Muamma. Gelen misin? Gelir mis...
Olmakla ölmek arasında bir halin yansımasıydı aldığı kısa, cansız nefesler. Varlığının temeli olan soluğunun sonu gelmiş, belki de ömrü neticelenmişti de kök...
Hayat akıp giderken avuçlarımdan
Eğilip yerden toplayamıyorum parçalarımı
Ve artık her şey için
Çok geç demek için
Belki de çok geç
Şimdi ellerim bomboş...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok