Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Nasılsın deme

Bana lazım olmayan bir ölümün perdelerini araladı gözlerin

Kaçmış ince siyah çorabın

Sokaklarımda yankılanan topuklularının sesi

Bir kanser...

Ekoseli bir koltuk, gri hatırlıyorum onu,

Bilmezdim üzerinde ki renklerin ismini.

Ne anlattığını bilmediğim haber bültenleri,

Çay içilir yemekler yenir,

...

Gideceksen git.

Bugün zihninin sır dolu odasında saklı,

Yarın gün gibi açıkta,

Dün ise bir sır verdi sahiden sana,

Doğacak oracıkta yarınlara.

Yaşıyoruz...

bir kaçış reçetesi yazarmış, insan gece vakti.

olumsuzlukları silleye çekmek için.

hummalı bekleyişlere çaba gerekir

böylesi havalarda ihtiyaçtan..

uykul...

beyaz kelebek! süzüldüğün çiçekler rengarenk

uçsuz bucaksız yeşilin haylazlığına iltifat donukluğun

her şey canlıydı, her şey dinamik

rüzgar en sessiz ila...

Ne yarım kalmak vardır,

Ne erken başlamak.

Zira son, yarım bırakmaz,

Ve,

Söylenmiş bir sözle başlar,

Başlayacak olan.

Tanrıya dua edilir,

Öyle gerekir...

Tarih, düşünen ve düşünülenden ibarettir. Düşündüğümüz ya da düşünüldüğümüz kadar varız. Daha çok da düşündüğümüz kadar… Düşünerek hem var oluruz hem de düşü...

Kadifesine halel getirmeyen örtülerle 

Örtülmüş büyük yenilgiler,

Küçük zaferlerin getirdiği sarhoşlukla.

Ardına bakmaya çalışarak yürüyen gözler

Şaşılaş...

Kim taşıyacak sözcüklerimizi yarınlara

Cümle cümle eksildiğimiz saatlerde

Oturup da zaman dediğimiz o tanrı

Sözcükleriyle dokunacak mı düşüncelerinize ...

Sanatın bu adı alması ve soylu kesime hitap eden bir zevk haline gelmesi uzun yıllar sürdü. Tarihin sıfır noktası dediğimiz Göbeklitepe’den bile otuz bin yıl...