Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
derinliği kadar sabahın
kopsun inceldiği yerden ahı
sanrıların gerçeği
bir gözyaşıma incindi
bir sözüme değmeyen
bin kere incitti.
yaşadığı kadar acıyı...
El sallanmamış trenler gibi gittik birbirimizden.
Ben bu ara dönüp bir bakmıştım ardından. Sen de baktın mı acaba? Ama ne önemi vardı ki öyle uzaktan olacak...
sonbahardan kalmayım,
damarları kızıl ve rüzgarı sert kalbimin,
benim için ayırdığın zamanın sonundayım hala,
bir bir suluyorum gözyaşlarımla gittiğin yol...
Kendini dünyanın
Sadece bir köşesine
Hapsetmiş insanlardan
Kurtulup
Yaşatmanın
Yaşamaktan
Çok daha kutsal olduğunu
Fark ettiğin için
Asla pişman ...
Boşa çevirmişim sayfaları
Başa döndürmüş beni her sayfa okunan
Ve yırtılmış birkaç kenar
Hiç çok sayfadan
Sonu getirmemek için sona yürümüş
Kelimelerin ...
Gitgide azalıyor coşkun akan dere
Sular boğuk, rengi ruha dokunmuyor
Sanki yapay bir düzenin kurmacasıyız
Kimse bakmıyor artık gökyüzüne
Yerde ne yaratma...
Anam ister şiir
Ezem ister şiir
Bacım hep şiir
Pederin haberi yok.
Al bu şiir sana anacum
Bu da sana sevgili teyze
Bacılara gelince;
Kalemin mürekkeb...
Ölümüm uyku sayılsın
Kıyamet kopsun uyuyakalayım
Göremeyeceğim rüyaların özleminde
Artık gelecek yaza çıkmayayım
Güzel olan,
Bilinmek mi bu rüyada?
Yok...
Gece
Gölgeden
geçer hafızalı
Ölmüş parıltıdan
geçer
İner odaya, sargın, dönük içine
O. Zaman.
Savaşını bitirmişçe bir şeyin
Tenim ıslanır, adı feci ...
gençliğin karanlık yüzü
ölüm heyecanı,
kırılgan, seyrek saçlar
arkada bir tenor sesi
sabah ışıklarının yüzüme kambur oturuşu,
yemyeşil damarlarım boynum...
Elmalar ki düşer,
Fizik kanunlarını doğurur
Elmalar ki çürür,
Bir kurtçuğa sevgini doğurur
Bir ben çürür
Sevgimi doğurur
Belki de insanı sevgi doğurur
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok