Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Erkeklerin kahır ekseriyetinin anlık hisleri uğruna nasıl diller döküşlerini okumuştum kitaplardan..
Gönlün arzuladıklarına sahip oluncaya kadar,
Korkuyoru...
Bedenimin içindeki canı gör,
sadece etimi değil.
Gözlerimin içindeki hayatı gör,
sadece bakışımı değil.
Hissettiklerimi gör,
sadece tepkilerimi değil.
...
Zaman hızdır, geçip giden bir yıldız
Geçiyorsa geçsin de neden arkasında gözü yaşlı anı parçaları bırakır, beynin cinnet geçirten kara kutusuna
Ne diye geç...
Yolcudur, bilmediklerin
Senin yolunsa hiç bitmeyecek.
Ben seni her sabah
"apartman köşesi kedileri"ni besleyişinden tanıyorum.
Bir insan yüzünü dokunmada...
Tek bir şey istedim
Görmeni,
Ruhumu görmeni,
Yüreğimin sancısını görmeni istedim.
Gözlerinin altındaki masum tebessümle tek bir an bakmanı istedim.
Oda...
O, ayın yansımasının dingin yüzeyinde oynaştığı gölde uzanırken mızrabım banjomun telleri, gözlerim ay ve gözleri arasında mekik dokurdu. Tepeleri bulutsuz g...
(Ön bilgi: Kayıp Rıhtım'ın Aylık Öykü Seçkisinin "Zaman Yolculuğu" temasına sahip kasım ayı bülteninde kendine yer bulan öyküm.)
“Zamanın önüne nasıl geçebi...
aslında mutlu bir son bizi bekleyen
gitmek için gelinen
getirilen bir yurttan
çıkış kağıdıdır
ayak başparmağında asılı duran
-on iki ay soğuk mevsimli m...
buna da mı alıştınız ey çukur gözlerim
sevdiğim herkesin bir yana dağılmasına dahi
üstelik günden güne erirken
insanlığımızı yitirmişken
bunca şeyin ardı...
"Aynam, aynam...
Sana hikayemi anlatacağım. Söylesene bana kimim ben?
Ne kadar büyürsen büyü, ne kadar değişirsen değiş
Sen bensin ben de sen."
Çiçeklerini topla yeşilini kaybetmiş kurak topraklardan
Ekip biçmeye ne tohumu ne de gücü kalmamış doğa ananın
Sert rüzgarların dövdüğü karanlık bir dağ bu...
bunun adı yazgı çekilmez mi sevgilim
kopardığın çiçeklerin anlamı yoktu bende
kâbuslarla kaldı bende ütopyamın içinde
parmak uçlarımda bile hisseder oldum...
Benim perakende hatalarım var, sizinki gibi toptan değil!
Onlar da benim, ben de onlarla benim.
Bedellidir benimkiler, toplasak beş para etmez sizinkiler.
...
Şu yazmak da olmasa nice olur halimiz… Bir kalem, bir kâğıt veya bir ekran ve bir klavye. Fakat manuel yazmak daha tesirli sanki. Kağıt kalem daha bir dokunu...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok