Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Anneannemle ne zaman karşılıklı otursak bana uzun uzun geçmişi anlatır. Hatırladıkça, aklına gelen günleri yad eder. Bu günleri yad ettiği sırada bende sabır...

Çağır yar bir türkü misali ıraktan

Yankılansın dağdan dağa sesin

Çarpsın çehreme yorgun nefesin

Küheylanı dört nala sürer gelirim

İste yeter ki sevdamı c...

Herkes şiir yazabilir

Ama saçlarında dans eden gün ışığını

Gözlerinin içinde parlayan yıldızları

Gülüşüne karargah kurmak isteyişimi

Herkes fark edemez
...

Renkler önceleri dans etmemişçesine masum

Sesler hiç duyulmamışçasına huzur vericiydi. 

Durdun çünkü soluman gerekiyordu havayı

Ve batırman gerekiyordu gü...

Zaman kocaman bir yalan

Dünya süslü bir rüya

Sevgisizlik tek hastalık

Yalnızlık iyileşmeyen yara

O tek ilaç, O tek kaynak

O tek varlık, O tek şifa

Dün...

Hani olur ya geçerken ıssız bir yerden

Görürsün bir gecekondu

Etrafındaki çitleri sarmıştır kahkaha çiçeği sarmaşıkları

Ve ne ironiktir

Evin babası ayya...

Verebileceğim bir kalp var sana,

O da yalnızlığımla boğuşur.

Sen hariç başkasına güvenmem,

İnsan bu :

Önce sever  sonra unutur...

08.10.2017

Bir elmaydım, kıpkırmızı, tertemiz, parlak.

Dışarıdan kusursuz bir kabuk,

Altında sağlam yerleri de vardı elbet

Ama her yeri çürük.

Beni ısırmak ölüm dem...

saçlarında ölüm gezer

kadim uygarlıklar bile tatmadı bendeki  yorgunluğu 

biri yaralarından bahsediyor

uçurumlardan bir demet verdiğinden bahsediyor ona h...

Korkularım hayatımın engellerini besliyor

En önemli kavgamda

Savaşmak istiyorum cesaretimi kıran sopalarla

Cesaretim topal bir at kadar hızlı infaz ediliy...

Bilen bilir tütün tetirini. Dudaklarına değdiğindeki acımsı tadı. Gerçekte Machbet’in ellerinden çıkaramadığı korkunç lekedir tütün tetiri. Öylesine inatçı. ...

Ne hayallerle doldururdu insan heybesini; şehrin çıkmaz sokaklarını umursamadan çiseleyen yağmur taneleriyle yürürdü. Semadan duyulur bir ağıt, leyl-in soğuk...

Somyanın altına saklandı

tarla korkuluğu

Yiyen kalmadı artık mısırını.

İnsancıklar'ı okuyorum. Dostoyevski'nin zavallı insanları, zavallı olsalar da zavallılıklarının fazlasıyla farkındalar. Çünkü içlerinde Dostoyevski var. Kişi...

Şimdi ve burada

Bir çiçek gibi

Bahar geldi

Ve ben açmaya hazırım

Güneş vadinin en tepesinde

Ve ben ona yüzümü dönmeye hazırım

En güzel kokumu yaymak i...

Karışıklık ve her yerdelik hissi 

her acıdan biraz ve mutsuzluktan ayrılamamak 

durmak daha anlamlı hızda haz bulunsa da 

durmak ve izlemek kalabalıkları....