Can W. Basmacı

Kendine bu kadar yakınken, nasıl bu kadar uzak kalabiliyordu insan. En rahat ettiği yer kendi evi degil miydi oysaki. Gerçekliğinden kaçmak, kendini gördüğü ...

Ufacık bedenleri varmış meğer. Gölgelerine aldanıp, yüklediğimiz anlamların altında kaldı, küçücük insanlar...

Yıkılmış bir evin telefon numarasını hatırlamak gibiydi içimde yaşattığın hüzün..

şimdilerde iyiyim..

Kış geldi...

En sevdiğim paltoyu giyeceğim yar...

Bu kaçıncı dal sigaram bilmiyorum

Dumanını çektiğim

Kaçıncı yakarışı kalbimin

Ne ilk ne son fakat saymadım

Sayamadım

Sana sarılıpta

Saçlarının kokusunu...

kanlı sedirin başında bir zabıta

mebizlerimde urlanan topal seyyarla

aşka işli sicilleri uzluyorum

seyrin kıyamet vakti yolsuzluğum

Hayat var gözlerinde.

Koca bir yaşam gizlenmiş sanki o kahve halkaların içine.

Baktıkça "yaşadım" diyor insan.

Baktıkça yaşamak yaşamak oluyor azizim!
...

Önce merhametinden vurar seni. Karşıdaki için yapmak istediğin bir şeyi yapmamaya karar verirsin ya da söylemek istediğin bir şeyi söyletmez sonra da belki d...

Bugün fark ettim. Elimden düşürüp kırdığım bütün kar kürelerini bir köşede biriktiriyormuşum ben. Ortasında duran biblo bebekler çok güzel diye, atmaya kıyam...

kendimi seninle kıracağım

bak bu da gamzelerin, şahit olsun

ıssız bir mezar gibi ölüsünü bekliyor orda

seninle bir aşkı paylaştık diye gönül zamanın dışın...

Bir insan nasıl hem mantıklı hem duygusal olabilir. Kadınlar kocaları yoksa mutlu olurlar, kahkahalar atarlar…. Hayatlarında bir erkek yoksa ya da kocaları ö...

Eskiden, birkaç gün önce,

birine güler yüz gösterdiğimde alamadığım karşılığı, buyrun önden geçin nezaketi, kolay gelsinin kabulünü alamadığımda...

Bunun b...

Və fərqində olmağın sonu, nə qədər acınacaqlı səslənsə belə, bir yerdən sonra, bir hadisənin fərqinə varmaq və fərqində olmaq, artıq insan üçün adiləşir.Yəni...

Daha kaç kapı kapanacak

Aşk'a dair, sevmeye dair, sevilmeye dair...

Kaç Nazım, Kaç Süreyya, Kaç Yahya

Kaç eder, hiç eden...

Kaçıncı serzeniş umuda dair.....

Bu şehre yetmiş yaşında hastalıklı babamın gözünden baktım. 

Ağladım bir çare olmuş gönlüme. 

Sevgilim sevişmemizin tam ortasında terk etti. 

Buhran ve ke...

Defaatle düşerken her gece bir çift göze, 

Güneşin yeniden doğmasını bekleyen...

His kırıntılarından biriken değil! 

Bütünüyle en baştan bir kalbin seremo...

Henüz ışık açmayacak kadar aydınlık, bazı görüntüleri tam seçemeyecek kadar karanlık bir akşamüstündeyim. Yola çıkıyorum oturduğum tekli koltuktan, tek başım...

Her şey yeniden başlıyor. Birkaç adım sonunda memurun yanına gelebildim.

—Gözlerime inanamıyorum. Max, bu sen misin?

Kendimi kontrol ettim. Elimi bedenimde...