'Düzen'in mutsuzluğa çoğalan sokaklarına
Tahsilli fakirler boşaltan bir sistemin kırbaçlarıyız
Sırtımızdaki izlerin sebebi bileklerimizdeki yorgunluk
Evi...
(Max Richter-The Departure)
1945'te yazmak isterdim bu satırları
İsterdim Prag'da o meşhur tavernada
şöyle Kızıl Ordu füzeleri aydınlatırken şehri
köşede...
Karanlığı ruhumdan sıyırdığım
bilmem kaçıncı gecesi bu ömrümün
Evimin içi gibi biliyorum
ışığın bittiği yerleri
Elimle koymuş gibi
basmıyorum kırık taşl...
İçimi sığdıramamanın hırçınlığı var üzerimde
Durulmaya yürüdüğüm her yaşamak çıkmazında
yanından geçtiğim sessiz, sokaksız kavgalara karışıyor sanki adım
...
"Bu dünyaya bir daha gelişimde, İkinci Gelişimde bütün borçlarımı ödeyeceğim. Bugün için belirtmek zorundayım ki beş yıllık plân tam bir fiyaskoyla sonuçlanm...
Özgürlük çekiyor canım
Rüzgârı görmek istiyorum penceremin dışında bir yerlerde
Öpmek istiyorum polenlerinden yeni açmış çiçekleri kutlayarak
Sokak ortası...
Kalbimde koca bir sökük var anne
Başa çıkamıyorum, çok acıyor
Nasıl dikilir acıtmadan
Eski haline döner mi yine
Sen bilirsin anne
Merhemlerden bir ipin ...
Cebimde birkaç busem vardı önceki hayatlarımdan
Gönlümde de iptidai sevgilerin ilk ağızdan tiyatrosu
Geceden bir parça böler banardım sevgiye, aşka dair ne...
İçe kapanık demişlerdi çocukluğuma,
Çünkü sevmezdim boş konuşmaları.
Kötülükleri sundular kadınlığıma.
Zaten beyaz da sevmezdim,
Pekala mor da giyilebili...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok