Ayşenur Baş
@aysnr
“Her başlangıç bir son.. yeni bir sona başlayalım”
🍂☕️
Gülerken bile yüreğim ağır
uyanışım boşunalığı anlatıyor
ve ölümü bilen çocukluğumu hatırlıyorum
kötü şeylerden geçen ve göçebe olan...
yüreğim başka...
Öyle bir ölür ki insan, anlayamazsın.
Hava güneşlidir, her şey gri,
Öyle bir ölür ki insan,
Hiçbir şeyi geri alamazsın.
Toprağın merhameti, gece çökene,
...
Sonra buradan giderdim bir hiç için, nasıl hiç nedensiz dökülüp de yollara vardımsa şu doğa kucağına ve birden buralı doğumlu, buralı yaşamışlı nasıl duyabil...
Ah yine gece
ve yine sözcüğüyle başlayan cümlelerim
doğuyor yine
hiçbir yerde bulunamama hissiyle dolanıyorum
yalnızca gülücüklerim izini bırakıyor ...
kaç gün geçti karanlık geceden sonra
yüreğimde titrek bir ses, adını haykırınca
sabahlar görünmeyince, göğsümde bir tutsak
fırtınalarla gelen sen değil mi...
Birimiz gökyüzü birimiz deniz
Bu kadar uzaklığa alışık değilim henüz.
Derin olan hangimiz? Gecesi gündüzü fırtınaları olan hangimiz?
Aramızdan kuşlar geçe...
Korkarım ben düşmekten, düşürülmekten, uçurumlardan, kaybetmekten ya da kaybolmaktan.
Aklımın uçup gitmesinden,
Yanlış anlaşılmasından söylediklerimin
Dış...
Hainlik etmiyorum güzelliğine
sabahın gri bulutları üzerimdeyken
düşlerim çelişiyor heceler titreşiyor dudaklarımda
ve gezinirken dünyada şiirselliğin ...
Binlerce geyik ya da binlerce kuşun beraberliği
Aşk, o benim en güzel hayvanımdır
En yeşil ormanların en yeşil mantığında
Duyulmaz, öpülmez balığında de...
Yaz öğlesi... Bir havuz, fıskiyenin oyunu,
Konuşmaktan yorulmuş susan kuş, düşen yaprak
Uzakta bir çayırda Pan'ın çaldığı kaval.
Yaz öğlesi... Yemyeşil b...
yazarak iyileşebileceğimi düşünüyordum
yazarak sadece
aynı şeyleri yaşıyormuşum
zaman
düşünceden ve ipliklerden oluşuyor şimdi
duvarlardan sarı renkten ...
Sen hiç sonsuzlukla dans ettin mi?
Sadece bir enerjiden ibaret olduğunu fark ettin mi?
Evrenle aynı maddeden yapıldığını hissettin mi?
Parmak uçlarınla do...
18 Kasım 1906’da Adapazarı Semerciler mahallesinde dünyaya gelen ve asıl adı Mehmet Sait olan yazarımız Sait Faik Abasıyanık’ın 1936 yılında yayınlanan hikay...
Sevginin iyileştirici gücü damarlarımda
Oysa yalnızım bir sahil kenarında
Aklımı dolduruyor güzelliğin
Bütün ihtişamıyla
Bitmiyor neden sensiz sabahla...
Ne var ki yolculukta
Her sefer ağlatır beni,
Ben ki yalnızım bu dünyada?
Bir sabah kızıllığında
Yola çıkarım Uzunköprü'den.
Yaylının atları şıngır mın...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok