Can BALCI
@bulutadam
Ben şiirin fütüristik yanlarını seviyorum. Belki de hiçbir zaman diliminde bulunduğum ana ait olduğumu hissedemediğim içindir. Evini arayan kaybolmuş bir çocuk gibiyim. Benim arayışım da bu. Bir ev, bir aile.
nasıl oluyor inan bilmiyorum
yeni bi sigara yakar gibi
gözlerin her çarptığında gözlerime
verdiğim tüm sözler, uykusuz geçen gecelerim
buna sarhoşluğum...
kimi gökleri düşler
başını kaldırıp
kimi kucaklar yağmurları
kiminin hasreti güneşe
kimi henüz doğmamış bile
eli bir kalbin sıcaklığında yanmamış
...
bir gün ölüm gelecek
yapışacak yakamıza
buraya kadar
şiirler de ölecek bizimle
sessizce silinecek isimlerimiz hafızalardan
yürüdüğümüz yollar da değ...
karanlıklardan kaçırırken ruhumu
gülüşünün altında duruldu fırtınalarım
sert rüzgarlarına karışan sessizliğin bozar dengemi
sevda bir zehir,
yok olacak...
Geride kalan dört seride hep konu dönüp dolaşıp evren ölçeğinde ne kadar küçük ve ne kadar değersiz olduğumuza geldi. Ürkütücü bir durum fakat ne yazık ki ge...
kaçardık hep yağmurlardan
tütün basardık kanayan yaralarımıza
sessizce bulutlar toplanırdı üzerimizde
biz veranda da oturur birer sigara yakardık
gün...
“Bir sahil kenarındayım. Dolunay tepemde oldukça yakın. Işığı ve ihtişamı hayretler içerisinde bırakıyor insanı. Savaş yaraları her çıplak gözle dahi görüleb...
nasıl korkuyorum biliyor musun?
susuz kalacak gibi, çöle dönecek gibi
koşmaya hevesli ayaklarımı nasıl durduruyorum biliyor musun?
bir daha asla bulutla...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
