1.
Kucağındayken annemin,
görkemli bir dünyaydı burası.
Meraklı, hayretli bir çocuktum ben.
Bağrı yanık dostlar yoktu!
Merhabam yoktu.
Sigaram tersten ...
And now I don’t know why?
She wouldn’t say goodbye
But then it seems that I
Had seen it in her eyes
And it might not be wise
I’d still have to try
With...
Annemin gidişinin hemen ardından sigara dumanını soluyarak uyuyakalmışım. Sabahın altı buçuğunda gözlerim kupkuru, siyah, ok gibi irislerime batan kirpikleri...
artık sana inanmak
semavi bir dine inanmak gibi
hatta bağnazca tapmak gibi..
mevcut düzende bu kitap yanlış dolu
ama katl-i nefse meyletmemek için gitm...
açılan kapanan parantezler, suretlerin kesme işaretleri.
gelip gidenler,
kalbimin içeriden hava alıp git gide büyüyen irin dolu bir delik.
ışıklar söndüğü...
Yaşamak isteyen insanların elinden yaşamını aldınız efendiler. Bahsettiğiniz düzen içerisine bizleri katmadınız. Siz ve sizin gibi üst düzey mevkii sahipleri...
–Bilmiyorum Nikola. Kaybediyorum yavaş yavaş ruhumu ve bir anlamı olduğunu kesinleştiremediğim bu hayatı.
–Düşünceler, ruhlarımıza yerleştirilmiş birer zehi...
İlk olan durumlar her zaman zorlamıştır beni. Misal ilk konuşan kişi bensem o zaman bedenim ısırgan otu yemiş gibi kaşınır, saç diplerime kadar canım yanar. ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok