sonya
@diclesonya
İçimde büyümeye dalmış tüm baharları, dalı kırılmış bir ağaca, sesini yitirmiş bir nehire bıraktım...
Bir yarayı kapatıp açar gibi önümde boyuna bir yüzleşme...
İçimin doluluğu, dalgınlığım, yorgunluğum...
Hiç kaçamadığım bu boşluğun bir adıdır belki de gec...
Şöyle kaç kez geçtiysem yanından o uzak ve yabancı şehirde bir sana anlattım içimi.
Yorulurken, kırılırken, biterken herşey...
Çok ağladığımda o sokaklarda...
Duvarlar, kendisine yapılan haksızlıklar, karanlıklar, uzun, upuzun bir özlemin sesidir İlhan Sami Çomak.
Kendisine yapılan kötülüğü, haksızlığı şiirle aşmı...
Sana karşı hissizim artık...
Ve böylece yiten bir şeye dönüşen duygularımı döküyorum içimden. Senle başlayıp, senle bitmeyen herşeye kırgınlığımı bir kabuğa...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok