Ebru Akdemir

İki ileri, bir geri değil mi zaten hayat, diyorsun. Evet yavaş, kayıp zaman çok ama bir o kadar temkinli sayılmaz mı sence de?

Bazen siyah, bazen de beyaz g...

Tam bir ay vardı gökyüzünde. Kadın karanlığın sesini dinlerken gördü, o muazzam güzelliği... Bir müddet gözlerini kaçırmadan baktı dolunaya. Ne de güzeldi! T...

Hani gökyüzünü maviye boyardın ya hepimiz uykudayken. Biz uyanır bakardık ki mavi...

Öylesine alıştırmıştın ki, şöyle kafamızı kaldırıp “ne de güzel” demeyi...

Perde ile duvar arasında küçük bir aralığa sıkışmış, gri bir güne açıldı gözlerim. İçim hâlâ uykudaydı oysaki. Sadece bulutlara baktım. Bir de aralıkta süzül...

Yazıyorum ben, evet. Her gün, güneşin doğuşuyla batışı arasında bir, bazen iki sayfa...

Kalemin kontrolüne geçen parmaklarımın donup kaldığı anlar olmuyor d...

İnan ben de senin bazı şeylere hâlâ şaşırıyor olmana şaşırıyorum. Öncesinde var olmuş, bundan sonra da hep var olacak karanlık insanlar bilinmez bir gerçekli...

İnsan sevmezse, görmezse, kıymet bilmezse yorar, kırar döker, her şeyi bozar.

Kendisine bahşedilmiş onca güzelliğe rağmen bitmek tükenmek bilmeyen arzularıy...