Cem Alan

Güneş o kış istenmeyen bir misafir gibi olduğu yerden hiç ayrılmamıştı. Ocakla şubat aylarında bile turuncu bir disko topuymuşçasına her zamanki yerinde karş...

Büyük divanın iki yanındaki boşluk eşit değildi, çünkü öncelik odaya ortalayarak yerleştirmek değil; divanın işlemeli, vernikli dolaplarını, duvarın rutubett...

Kış bir türlü bitmek bilmemişti. Kuşlar, köpekler, yaşlılar, evi sobalılar; herkes mutsuz, keyifsiz, tedirgindi ve üşüyordu. Birkaç gün açan güneş bütün ağaç...

Arka ayaklarının tırmığa benzeyen tırnaklarıyla oyduğu; güneş ışığının da, rüzgârın da ulaşamadığı minik bir çukura bırakmıştı yumurtalarını günler önce. İnc...

Uzun ve yamuk çam ağaçları sarmaş dolaş ahenkle göğe yükseliyorlardı. Manzara, ne zamandır çarpık betonarme görmekten körelen ruhumda adeta ılık bir bahar ha...

"Bilinmeyen gelecek bize doğru yaklaşıyor. İlk defa geleceğe umutla bakıyordum. Çünkü eğer bir makina, bir yok edici insan hayatının değerini anlayabiliyorsa...

Yağmur hiç durmamıştı. Son zamanların en kurak kışı, tüm yağmuru tek gecede dökmek için benim yola çıkacağım zamanı beklemiş demek. Otobüsün en arka, en köşe...

Yağmur gün başladığından beri aralıklarla bastırıp, aniden duruyordu. İnsanlar bir koşuyor, bir saçak altına gizleniyor, ne yapacağı belli olmayan bir ergen ...