Rabia Özdemir

10 yaşımdayım...

Yine annemin ve babamın bağırışlarıyla uyandığım bir sabah... Her gün, iki insanın birbirine küfretmesini "normal" sanarak büyüdüm. Her gün...

Yaklaşık 2 yıl önce Üsküdar'da bir kafede içtiğim kahveyi bitirmiş ve yavaşça durağa doğru yol almak üzereydim. Hava yarı yarıya kararmış bir vaziyetteydi. Y...

Otobüsün cam kenarındayım. Hani şu müzik dinlerken herkesin gözleriyle en anlamlı kliplerini çektiği yer.
Şiir okumaktan ziyade, dinlemeyi sevenlerdenim.
...

Koca bir kayayı aşındıran suyun kuvveti değil, sürekliliğidir. Ne düşündürücü değil mi? Nereden duydum, kim söyledi bilmiyorum ama beynime mıhlanmış.

Kişi...

Küçüktüm, çok suskun bir çocuk olduğum için yer yer dışlanırdım.

Gülerek hatırlıyorum o zorbalığı çünkü biliyorum ki beni dışlayanlar da henüz bir çocuktu...

Bugünlerde sürekli kapımı çalan biri var günlük!

Hayır, evimin kapısından söz etmiyorum. Bahsi geçen kapı kalbime ait. Kapımı çalanı insan sanma sakın günlü...

Bir an önce büyümek istiyorum günlük. Bak, 1 ay kaldı 17. yılı devirmeme. Şimdiyi özlemle anacağımı bilmeme rağmen büyümek istiyorum. Merak ediyorum 10 yıl, ...

Yarına çıkamamak temennisiyle kapadığım gözlerimi, arsız bir arabanın korna sesiyle açtım bugün günlük. Yastığımın altındaki sigara paketine uzandı elim. Kuş...

Uyudum ve uyandım. Uyudum ve uyandım. Uyudum ve uyandım...

Ne uyanma ama? Sırtımı sertleştiriyor bu yatağın yaysızlığı. Sertliği, yaysızlığından mıdır sahid...

İyi ki mi doğdum?

On yedi yıl. Benim için büyükse de evren için nokta büyüklüğünde dahi olmayan bir zaman dilimi. Bu kadar aciz varlıklarken, kendimize kosk...