***
Eliyle gösteriyor.
Şu göz diplerimize kadar uzanan mavilik, şu soluklaşan ışık demeti… Susuyor, düşünüyor, ellerini iki yana açıyor, devam ediyor: Üzer...
Vaktiyle, mavi gökyüzü pembe bulutlarımız vardı bizim
Ama bir eylül arefesi, bir akşamüstü, yaklaşık bir saatte
siyaha boyadın bütün gözlemlenebilir evreni...
şu gözlerinde çağlayan kıskançlığı ağla
böyle doğmuşsun
böyle gebereceksin ne var
bağırtıların mezara kadar boğazda
suskunlar cemiyeti almadı
kovdu vat...
Kapandı şehrin ışıkları
Kimsesiz adamlar sığındı altgeçitlere
Durup göğe bakmak o an,
Devletlik bir mürettep olurdu sen ansan
Yahut bir başıma anlasam
Z...
Ne dersin sevgilim, ölür müyüm bu yıl sonu?
Tanıyorsun artık beni, okuyorsun dizelerimi
Hissediyorsun onlarda kendini
Bilmeden etmeden sahiplenip
Bakmada...
Kıymet bilmeli insan.
Bencil insan. Nankör insan.
Ayağında çarığı yok iken.
Şen insan. Gülen insan.
Ne garip bir nefis,
Tek bir merhaba yetiyor, solgun ...
Yine bilmediğimi okuyorum bu kuytuda
Ortalık nemli ve ağır
Fazlasıyla kir tutan birkaç köşe
Ruhunu karanlığa üfleyen bir lamba,
Falına bakılan pürüzlü y...
En sakin yer neresidir bu dünyada?
Bir deniz kenarı mı, şöyle gün batarken,
Yahut bir dağın zirvesi mi, şöyle gün doğarken.
Ben sana söyleyeyim azizim.
E...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok