Kevser Karakaş

İstedim ve yoktu arasında sürüklenen şüphe.

Sürüklenen buğu

Doğrulanmaz, aykırı itişlerden sıyrılınca,

İnsanını hafifletince aydınlanan sokağımız

Telaşı ...

Kuşan, kuşanacak başka neyimiz varsa diz

Yanında değilim, bir pencere içinde

Yırtılıp,

Durgun dediğim o dili kendin çöz

ve sevin

Almıştı yeni bir yaş bi...

Uçlara doğru yürüyen.

Bir bakmanın sonuna gelen, geldiği yerde anısını çivileyip bırakan, bırakıp anladın mı diye sormayı, sormalar vardı geç bunları birden...

Önüm görünmezdir

Bulanınca okunmayan bakışların peşinden

Ormanlardan, kıyılardan ve yoldan dönüldü

Bazı kıymıklar yerleşti zamansız

Savrulmak bin eliyle ...

Dindi yağmurlar,

Dindi nihayet.

Soğuk, nemli bir kafes kaldı geriye

Teklifsiz örtüldü sesim, zihnim

İndiğinde yüzüme o beyaz katreler

bıçak, çok sesli...

Zaman zaman, bir sevgi beni yenerdi.

Bu, göğe uzanmayı bırakan bir ağaç gibi öksüz ve

İçime büyümekteyken

Sevmenin, karşımda onulmaz duruşu

Kovdukça kend...

Henüz eskimiş o güzlerin, güz ninnilerinin

Henüz yeni iyileşen tenimden ısırgan otu gibi,

yakarak, kabartarak geçmesine

ne olur darılma.

Ben ikiz doğuran...

Pencerenden çekip gözlerimi, gölgemi düşürdüm yollara

Bir ikindi vakti, düşümde aniden:

İki yastık, birbirinin aynı

Nasıl bunca buz kesiği taşırdı bilmem
...

Geçmiş, başımda zonklayan bir ağrı

Soğuk havlular diziyorum alnıma

Şüpheli bir dosyaya kazara imza atıyorum

Biraz sıcağımdan, biraz da yaşımdan kaybediyor...

Bir zaman kırıntısının kucağında doğduk

Büyüdüm, bir boşluğa bırakılırken gördüm bizi

Çivi çiviyi söker dedin, hurafeler aşkına

Şifa diye vadettiğin vebay...