Ayşe

İnsan bedeni senkronize biçimde kendini tamamlayan bir yaratıdır. Bu bütünlük ruhtan ayrı olduğu an bozulmaktadır. Ruhtan ayrılmaktaki kasıt ille de canın be...

“Sıkılmış çamaşırları andıran eğri büğrü ağaçların olduğu bir bahçeydi. Üzerinde rüzgarda uçuşan bir elbiseyle tek başına dolaşıyordu. Birden karşısına devas...

Sıcak bir rüzgar soğuk bir buluta çarpar

gökle yer gibi yüz yüzedir kare ve dikdörtgenler

bir balon uçar içi dingin bakışlar dolu

susmak renginde izlemek ...

Uyumak istiyorum...

Bütün koşuşturmalardan sıyrılmak

Sesten ve gürültüden kaçmak.

Sadece kendimi dinlemek,

Uyumak istiyorum.

Yarının telaşından

Ve dünü...

Yüzmek istemezdim ben

Hem sevmezdim ki yüzmeyi

Ama boğuluyorum efendim

Başka çarem yok

Hala

boğuluyor gibi hissediyorum

ama başa çıkabiliyorum efendi...

Şimdi bildiğin, hissettiğin her şeyi unut.

Gerçekle yüzleştin.

Bitti.

Derin ve oldukça uzun bir kıştı.

Bitmeyecek sandın biliyorum, 

Geçmeyecek, dinmeye...

Öyle yalnız kaldım ki hayatımda
Kimi gün öldüm kimi gün ilah oldum
Çok zaman annemin dizlerine hasret
Koydum başımı kendi dizlerime
Doya doya ağladım

...

Tarlalarımızın sınırları belli

Diktiğimiz ağaçlarla

Onları çok önemsemesek de

İlk defa meyve verdiğinde

Bir oh çekilir

Yazın sıcağında.

Sınırlarımız be...

İçimde birikmiş tüm sancıları kusuyorum sanki… Kayıp yaşadım, toprağına değdi elim. Gidenler uçuyor ve bizler yine tüm o samimiyetsizliğin içinde, kıyısında,...

Derler ki mış, miş!

Taşı toprağı altın,

Her günü kavgalı,

Acımasız,

Ciğere işleyen sanayi

Ağır ağır.

Tüte tüte.

Gaddar Baba kucağı

Ah İstanbul!

Besl...

İnsan hiç yazmaktan korkar mı?

Temmuz denizin kenarına oturmuş bu sorunun cevabını bulmaya çalışıyordu. Sanki daha önce bütün kelimeler söylenmiş yazılacak ...

Fotoğraflarda kalır yüz mevsimi

Virandır kullanılmayan zaman

Karanlıklar gölgeleri yutar

Garip yabancıdır içine ağlayan

Unutulur kapılar, soğur duvarlar
...

dizlerim morarmış

bisikletten düşmedim

çarpmadım bi' koltuğun koluna

kollarım kanamış

tırmalamadı bi' kedinin parmakları beni

parmaklarım şişmiş

yumruk...

Gitarımın tellerine vurduğumda çıkan sesler kadar özgür olmak istiyorum...

Kafamı yastığa koymak ve uyanmamak istiyorum. En sevdiğim şarkıyı dinlerken ölmek...

Ah ne çok severdim seni 

Olurken her gece hasretin sol yanıma misafir 

Dökülürdü gözlerimden sicim misali yağmurlar 

Ah bilemezsin, ben ne çok severdim se...

Zamanımız giderek daralıyor. Sonbaharın farkına varamadan daha, bir bakmışız kışın ortasındayız. Bu gidişle kış da kayıverir narin bir kar tanesi gibi avuçla...