Mesut Arslantaş

eşitken ve hiç eşit olmamışken gözlerle

hırpalarken günışıltısı, içışıltımı

yeniden ölümlere şartlanmasın

öğüdüm ve kılıcı öğütten başımın

kubbesinden s...

sen; akmak ve varmaktan doğan çıngar

müjde ki fevz bekleyişlerimde

duruşun saçılıyor şurama, yaşamlı ağırlıklarla

gittikçe kaçan uykumun dürtü çomağı

...

kendi pilemin katili olmuşum habersiz

tüyemiyorum bu kez, nasipsizliğim merkûz bağrımdan ezrime

içimin avlusuna küf bozması bir mâtemhâne kurulmuş

duvarla...

yürümek, ayaklanmak isteyen taşlara baktık

deşilmiş toprağa, deşilmiş yüreğe baktık

bir şey ummaksız

yaşamaktan ne umdu kiraz bahçeleri

oturup bunu düşü...

bir kan damlası çatlattı göğsünü

yumruğun battıkça sığ sulara

ver, hırpalayarak geçir dişlerime

ağzında ekşiyerek büyüyen ağuyu

aslı yok sandığın sahte ç...

aklıma tutunan iri ve ürkek garabin

aklımda sarı delikler açan menakîr

bulunmuş tüm avuntuların çilesidir haberim

kederler, ışıklarla deliklerimden boşalı...

Arzuladığım gelecek ne kadar uzaklıkta? Kime sorsam cevabını alabilirim sorularımın? Gözlerimi kapatıp hayal etsem gelirler mi mesela. Uzaklara dalıyor gözle...

Tüm dünya karşımda olsa da bir kişi yanımda durdukça bütün dünyaya hükmedebilirmişim gibi geliyor. Küçük bir dokunuş, küçük bir fısıltı yetiyor çoğu zaman ko...