Nil Tunca

Kendini adamış bir yetim.

Sanki kimsenin hayatında yer bulamamış gibi. O gün parkta gördüğüm zinciri atmak üzere olmasına rağmen pedalları geri çevirmeye ç...

özgür olamadığım bir hayatı sürdürmeyi isterdim, savaşmak isterdim, kazanmak, düşündüklerimi söyleyebilmeyi dilerdim, yaşamayı istemeyi dilerdim. bir çocuğum...

Beş kardeş gidiyor, Bulgar Savaşı’na.

Evini özlüyor, kaldı tek başına.

Gençliği bitiyor, ağlar bir başına

Beş kardeş gidiyor, Bulgar Savaşı’na!

Geri döne...

gerçek dünyaya döndüm; önce mide bulantısı, biraz baş dönmesi, karnımda bir kelebeklenme, endişe ve stres hissettim, nefes aldım yetmedi. derin nefes aldım, ...

Yalnızlık, beraberlikten daha çok can yakar. Bazı kirpiler üşüdükleri zaman diğer kirpilere sarılarak ısınırlar ama sarıldıklarında dikenleri birbirlerine ba...

Birçok şey unutkanlığa veya boşluğa dönüşürken, zihnimin içerisinde geriye kalan birkaç tutam sıkıntı benden geriye ne bırakacaktı, bilinmez. Parmak uçlarımı...

Tüm bu kaçık zihinler arasında durgun hislerimin hayat bulacağı kırıntıya muhtaç kalışım, Tanrı'nın en günahkâr kulu oluşumun cezası mıdır? Bir okşayış, çocu...

Zaten en güzel çirkinliği sen yazdın. O zarif parmaklar ne acınası sözler işledi mürekkeple yırtık zarflara.

Kırışık kağıtlar isyancı bozuk düzene, siyaseti...

Körkütük deli olduğum akşamın sabahı

Gözlerimin etrafı buğulu, gözlüğümün kırılan camından ibaret dünya.

Kırığın yansımasından neler doğuyor biliyor musun ...

Şakaklarından başlayıp bileklerine dökülen jilet saçların; bir gün anaerkil düzenin temsilcisi,

yüreğimin işkencesi,

şairlerin gözdesi ve katillerin kurban...

Her yere aitmiş gibi davranmaktan kimliğimi yitirdim. Duvarımdaki çeteleyi Tanrı'nın benim için bıraktığı bir not sandım. Aklımı bir kaba yerleştirip çeşmeni...