Optimist Çizer

Görmez misin sen

Sende olanı

Mavini, yeşilini, fuşyanı

Eşsiz renklerini tanı

Senin aslın yine sende saklı

Sen de saklısın

Bilmez misin sen

Send...

Bir rüyadayım döngüsü olan

Önce bir insanım sonra bir ağaç

Bense farkındalıktan uzak

Odada bir pencere

Dışarıda bir salıncak

Salıncakta çocuk yaşta ben
...

Ingmar Bergman'ın yönetmenliğini yaptığı ''Güz Sonatı'' olarak tercüme edilen 1978 yapımı bu film, psikolojik olarak bir anne-kız ilişkisini çözümlemenize fı...

O çirkin ses karanlığın içinde bir kez daha yankılandı: “Bu sefer de olmayacak!”. Ardından iğrenç kahkahası odayı doldurdu. “Kapa çeneni Allah’ın cezası, kap...

Hava çok sıcak… Berbat bir yaz akşamı. Bu yaz, bu yaşına kadar hissettiği en sıcak yaz. Hava gece gündüz boğuyor. Gündüzleri nefes almak, geceleri uyumak işk...

Aradan tam 7 yıl geçti. Yaşadığım o korkunç şeyi o günden beri kimseye anlatmadım. Hiç olmamış gibi hayatıma devam etmeye çalıştım. Unutmak çok zor olsa da y...

Çocukluk anılarını bilirsiniz. Eminim bir çoğunuzun çocukluğunda garip ve iz bırakan anılar vardır. İşte bu onlardan birisi.

Kaç yaşında olduğumu hatırlamıy...

Bugün kıyıya vuran hüzün cesetlerinden nasihat aldım

"Üzüleceksen bile yaşamaktan kokma." dediler

Gözlerimin önünde son nefeslerini verdiler

Gömenleri olm...

Alnına düşen saçların

Kısılan gözlerindeki kazayakları

Boynunda açan krizantemler

Bazıları hala tomurcuk

Ne hoş

Ne kadar yalın

Çırılçıplak

Fabrika dumanından isli bir havada

Islak ve dar bir sokak arasında

Sırtları birbirine dönük yürüyen iki insan

Biri kadın diğeri erkek

Adam biraz Kelile b...

Bir kaplumbağa kabuğu gördüm, terk edilmiş

Yanı çatlamış, yönü çizilmiş

Çatlaklarından kırmızı gelincikler filizlenmiş

Öyle bir evren ki, bir kaplumbağa b...

Bir ilmek daha at ipine ve tutun, düşme sakın

Kanlar içinde kalmışsa da avuçların

Bıraktığın an başlar acıtmaya

Etten bir örtü, kırılgansa da sağlamdır ep...

Dişlerini biliyor karşımda

Aldı kanın kokusunu

Biliyorum, kaşınıyor yara izlerim

Çözülür dizlerim, ruhumu sarar korkusu

Göğsümü yaşayan cesetlerle gizler...

İki dudağının arasında

Aralanır ihtimaller kapısı

Ne cennetler yaratır

Ne çehreler karartır

Taş atmaya benzer

Issız kuyusuna aklın

Eline alanın şekline...

Ölümün gözlerinin içine dikmişken gözümü

Elime geçen her cevabı silkeleyip dururum

Üzerime giydirilmiş fani vücudumda özümü

Paramparça etmeden her zerremi...

Hayat...

Bin bir rastlantı sonucu doğuruvermişken beni

Pek beğenmiş olacak ki giydirdiği teni

Parmağını dokundurup dudağıma sus dermiş gibi

Yırtıp atamad...

Aynı gemide beraber batıyor, aynı umutla sağ çıkma duası ediyoruz.Evet günlük.

Dünya, nereden bakarsan bak

Ya da bakmasan da yöneldiğin

Ve bellediğin duruşuyla

Dünya işte

Yıkanarak geçmiyor

Kötülüğü duru suyla

Üstündeki insan...

Çocukluğumuzu nasıl yaşarız? Coğrafyaya göre mi? Çağa göre mi? Yoksa yetiştirilme tarzımıza göre mi? Aslında hepsi bir insanın çocukluğunu hatta tüm yaşamını...

Yorgunluklarım fazlaca...

Tükenmişliklerim, kapıda acele sokağa çıkarken giyilmek için hazır olan siyah terlikler gibi bekliyorken, 

Umut vadeden sabah gün...

Ayrılıklar beni boğuyor Hanesk,

hiç gitmesen olmaz mı? 

Hiç çıkmasan hayatımdan,

hep bir ücra köşesinde kalsan.

Yine başlıyor benim için o buhranlı dönem...