Rozerin Çakır

Ellerimde can veriyor nefesimle yarattığım dirilişim

Uzaktı yanıbaşları bize

Uzaktı var etmelerimiz birbirimizi

Yay oku uğurladı

Geriye ben kaldım

Bir d...

bir sustalı sesinde

dönüyorum hayata

eski ve belki yitik bir aşk gibi şimdi zaman

ilkel bir savaş çağrısı gibi

soyunuyorum geceye

gel...

gel benim darm...

Bizler, insanlar hak ettiklerini almadan önceki son durağız. Toprak altında toprak olmadan önceki son adım. Adı hatırlanmayacak insanlar listesine bir isim d...

Toplandığında sevinçler ortasında yaşamın,

Kayıp izler gösterecek kendini.

Bir tufan daha sıyırdığında insanlığı;

Kaybedilecek olan çoktan çıkarıldı elden...

Yaşamak istiyorum...

Çünkü henüz atmadığım kahkahalarım var benim. Gülüşlerim var. 

Yüksek sesli şen kahkahalar atmak istiyorum.

Gökyüzüne doya doya bakma...

Aşık olunası bir ses...

Nemrut'un ateşi daha karıncaların suyuyla sönerken

Başımda bela sönmeyen şu gönlümdeki yangının

İbrahim'in bıçağı oğlunu kesmeye cüret edemezken

Ne keskin...

Öyle sakin, öyle masum, öyle bebeksin ki sen uyurken
Hangi kabus, hangi korkun sarıyor seni gün uyanırken

Kabus parçaları ayıklardı deniz

Yüzüne yükümlü gölgelerden

Şu yıldızı yalın ayak

Günleri doğmayarak

Sırtını duvarlara eş bırakma

Boğazına dikilmiş zehir...

“Yürekler her zaman insanlara yardım ederler mi?” diye sordu Simyacı’ya. “Yalnızca kendi Kişisel Menkıbelerini yaşayanlara yardım ederler ama çocuklara, sarh...

Şu yükselen medeniyetleri görüyor musun?

Ya da parmağı bal tutmuşların tüketimini?

İşte bunlar, başını eğip vurduğun çekiçlerin eseri.

Senin adına ahkam k...

Dokuzuncu Hariciye Koğuşu, Türk Edebiyatında "insan ruhunun derinliklerinde ve labirentlerinde dolaşan ilk roman" olması ve hasta bir insanı ve onun psikoloj...

Bir bakarsın gülen ağlar
Mutluluğu birden kaybolur
Madalyonun ters yüzü bu
Her güzellik bir gün yok olur

İnsanlar tarafından yalnızlığın yanlış algılandığını düşünüyorum. Yalnızlık toplumun sizi ittiği, belli bir zaman sonra ise sizin ona alıştığınız bir durum d...