Ömür Düğün
@ru_35
Bir hikayeye başlarken ölmelisin. Yoksa otobiyografi yazmış olursun.
Bu hâlim çocukluğumda başladı diyebilirim. İlk olarak hangi tek başıma kutladığım doğum günümde hissettim bunu, o kadarını hatırlayamıyorum. Ama hep vardı.
...
Kendini tanrı zanneden prens, bir demet hasedi tanımlayamamıştı. Tam o sıralarda sazende neyse diye başlarken sözüne, bir neyzen tahminleri tahrik edercesine...
Korkunç bir gündü. Semada tek tük yıldız vardı. Hiçbiri kuyruğuna astroidleri iliştirmemiş, mahallenin evde kalmış ablası gibi takıp takıştırmamıştı. Mart ay...
Kırık bir masalım var size anlatacağım.
“Yılları unutalım” diyordu gözleri. “Tüm ödenmemiş faturaları yırtıp atalım ve boynumuzun borcunu dünyaya takalım.” ...
Biz kalabalık içindeki yalnızlar, biz üç silahşördeki Dartanyan, biz altın yumurtlayan kazın üvey evladı ve biz palto hikayesindeki erimiş astar. Ne kılıklar...
Zılgıt çeken bir köylüyü tasavvur edip zihnimde tasarruf ettim gülümsememden, yarın çok ağlarım diye. Çekincelerimi çekiştire çekiştire çekilmez bir hâle sok...
O rüzgar gülüşünü getirir şimdi. Ağaçlarda meydan okuyan yapraklar göz kapağın olur. Rüzgarın kendisi zaten sensin. Yumuşaklığıyla tenin, esip gürlemesiyle s...
Ben bir modern zaman seyyahıyım diyerek iddialı bir giriş yaparım yahut şantiyeye takım elbiseyle girerim. Şu kısacık hayatıma bakarım. Çoraplar örerim. Ayla...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok