SCD

Oda karanlık, pencereden bakamam

Bu şehir bu lambalar benim 

Üstünde kadifeden gece senin

Ben kursam dahi bir evi

Bu göğün altından gidemem

Kaldırım var...

yırtık bir keder.

ve ben siyahtım bir defter üzerinde.

çünkü dünya vurdu kardeşliği dostluğu 

sevmeyi birini sonsuz.

vurdu beyninden.

kafatasım görünüyo...

Yavaş yavaş akıp gidecek her şey.

Tuzla buz, yerle yeksan bir duvarın

Yaraya bastırınca ağırlaşan acının...

Dün ölmek için güzel bir gündü

Ama yaşıyorum,...

Çehrende birleştiremediğim yapboz

Parçaları görüyorum

Farklı kaderlerin yükünü almışsın

Senin oyunun gibi dahil etmişsin hayatına

Söylesene, kaç hayat va...

Sarı lambaların altında bir hortlak gibi duruyor Bella

Neresinden baksan ihtişam akıyor 

Korkutur önce 

Sonra toprağın suyu emişi gibi çeker içine 

Sever...

aslında ben

kusabilmeyi arıyordum

öğretmemişlerdi

ümmi kadınların

ve numarasız vagonların

yazgı olduğunu

bilmezdik

insanla

zahmetin farkını

bilmezdi...