Stanislava

Size dehşet verebilir fakat ben bazen ölümü anlıyorum.

Tamam diyorum. Olur bu iş, ben de yapabilirim. Ölüveririm biter yani ne olacak?

Sonra haketmediğim...

İnsanın arzuları, düşünceleriyle büyür. Bir şey hakkında düşünmeye başladığında, bu genellikle o şeye yönelik bir isteği olduğunu veya o yerde olmak, o şeye ...

İkindi suskunluğumun tam ortasındayım. Boşluğu tutmaya çalışırken ruhum, savaşım bıçak gibi kesiliyor. Üstü başı yırtılmış bir kabulleniş gelip bağdaş kuruyo...

Bazı kelimelerin müthiş bir şevkle intiharını yazıyorum

umurum kalmadı artık, hiçbirinin sonrasına

zaten evveli de yoktu, ahirinden kime ne

hiç değilse b...

Belki de yalnızlık sandığımız şeydi

Bir ten sıcaklığı ararken

Orda burda ve şurda gezmek gibi

Ruhsuz ve ölü bedenlerde sevgi aramak

Şiarı olmayan bir şiir gibiyim,

üstü toprakla örtülü

dizelerinde anlamsız bir anlam,

bir bakıştan ötekine kaybolan

söz diziminde anlamsız bir mısra

müzi...

Hangi ananın koynundan içtin bu sütü

Kimin mayasıyla yoğruldun bre soysuz

Deyyus mu bağladı kapımıza sen gibi bir iti

Kimin hayasıyla belasın başımıza bre...

Cinler çekiştirirken eteklerimden, sarılmışım üzerimdekilere

Sıkı sıkı tutmuşum, nefesimi üflemişim ateşlere

Siyah ve bordo, içimdeki sıcaklık vuruyor dışı...

“İnsan ne kadar güzel ölürse ölsün

sonunda kendi bokuyla kalıyor baş başa.”

onu boşver ama hatırla 

ölümü ne kadar konuşsakta 

koşuyorduk senle turuncu ı...