Yavuz Türkmen
@yavuzturkmennn
Şimdi, beyninin ara sokaklarına dağılıp kendi kuytusunda saklanan kelimeleri yeniden örgütleyerek geleceğe yürüme zamanı...
Kim bilir kaç kez geçtiğim karar kapısının eşiğindeyim yine. Kendime bilindik cümleleri tekrarlayıp duruyorum. Anlatmaktan da sıkıldım anlamaya çalışmaktan d...
Kurtlarla Koşan Kadınlar; kadınlığın, vahşinin ve olanın ansiklopedisi, kutsal kitabı, el kitabı veya her ne demek isterseniz o. İnişlerin ve yükselişlerin n...
avuntulardan ördüm ben bu duvarları
ama o kadar sağlamdırlar ki
sanki hiç ölmemişim gibi
"yanlışlıkla" birileri selam verse
dönüp bakmayacak gibiyim
ne kadar oldu o bankta oturmayalı,
uzaktan bana doğru yürüdüğünü görmeyeli,
seni bir çeyrek asıra yetecek kadar sevmeyeli?
zaman kavramımı yitiriyorum,
...
insan kendine ilmek ilmek ördüğü o yoldan niye vazgeçer?
kenarlarına çiçekler ektiği, engebeleri düzlediği o yoldan?
gidilmeyen yollar, kumru'nun dediği g...
şehirlerarası otobüs terminaline doğru yolculuktayım,
bir önceki durakta inip yürüyeceğim.
uzun bir süre oturacağım cam kenarı bir koltukta.
beni mutlu ed...
I.
Ömür, kesik kulaç!
Ölüm, dalgalı ve gri!
Karıncaların boğazına takılan susam tanesi hayatta tutuyor beni.
Atlattığın güzleri dünyevi kırgınlıklarından...
Ne zaman bir yalana sığınsam
Eskimiş acılar bırakmazken peşimi
Kovdular beni
Bir yalana bile sığamadım
Gerçek gündelikler yaşadım
Hayal ile gerçek düşma...
Reha Erdem'in ilk uzun metraj filmi. Biraz durağan fakat oldukça sanatsal bir film. Replikler, müzikler, atıflar her şey yerli yerinde... Münir Özkul'un oyun...
Nefessiz kalıp boğulur gibi olduğun zamanları hatırla; o an ne kadar çok nefes almak istediğini, belki daha önce hiç içine çekmediğin kadar nefesi içine çekm...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok