zedula
@zedula
ben gırtlağımda bir yumruyla yaşadım
gün geçti, şakaklarıma vardı yalnızlığım
ve kalabalıkta dağıttım beynimi
kuş cıvıltılarına karıştı sessiz çığlığım.
cehennemin içindeyim akıyorken nehir gözlerimden
uçuruma sürüklüyor beni korkularım
ah, sonu bu mu söyle bu yaşamın.
Kooccamaan bir ispermeçet yalnızlığı nasıl da küüççücük bir fesleğen saksısına sığıyordu
S’aklım almıyordu
…
Yani çokça şair
Yani biraz saf
Yani farkınd...
“Üzgünüm. Baktığım sizsiniz ancak gördüğüm siz değilsiniz.” demek istiyorum metrobüste karşımda oturmuş, kulağında telefon, yüzünde kime armağan ettiğini bil...
mutlu olmak için kendi hayatımı kurmam gerekecek kendi hayatımı kurabilmem için topluma uyum sağlıyor gibi gözükmem gerekecek ki aslında olmayan bir kavram o...
Wim Wenders
''Der Himmel Uber Berlin'' 1987 ''Berlin Üzerindeki Gökyüzü''
Siyah beyaz bir yaşamın içinde kendi varoluşun...
içimde sonuna kadar açtığım pencerenin
ardındaki bembeyaz sabaha uyanmanın
sevinci yok artık
karlı sabahları sevmiyorum sevemiyorum
soğuk içlemişken içim...
Nerde duydun o çıt sesini? Tam olarak neye benziyordu, yere düşen bir şey, duvara vuran bir el değil. İncecik bir kırılma olduğu belli. Çıt. Ve sonsuz yankıs...
Annemin sessiz geceleri için!
*
Kaşan şehrindenim
Fena sayılmaz halim,
Bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
İğne ucu kadar da zevkim.
Annem var, ağaç ya...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok