Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Bu hikaye İstanbul depreminde öleceklere adanmıştır.

***

Tavanda sallanan floresan.

Yanaşan her vapurun dalgasıyla sallanan iskele.

Kahve satan bir dükkâ...

şimdi fısıldar kar taneleri tellal-i eceller

ben ki bağıra bağıra söylerim hasret-i türküler

karşıma gelir, bir ben adım atarım bir İstanbul

benim ayağım ...

Elimden tutan birkaç karakter vardı

Hayli zamanında var olmuş

Sonradan unutulmuş

Hayır hayır kaybolmamış

Sadece hatırlanamamışlar

Es kaza yemeği oc...

Uyandım ilk çeyreğinin sonlarına doğru hayatımın

Hayal kırıklıklarıymış meğer bırakabileceğimiz tek mirasımız

Yaşansa, uğrunda göğe yükselecekmişiz de

İzi...

İçimdeki boşluğu dolduramıyorum günlerdir, aylardır belki de bir yıldır. Güvenimin bu denli yıkıldığı, kırıldığı bu yılda toparlayamıyorum asla. Nefes alıyor...

Uzun bir yolculuk bizimkisi

İnişli çıkışlı

Ağaç gölgesinde

Çiçeğin yaprağı ile

Uzun bir yolculuk bizimkisi

Gelen giden insanlarla

Çocukla, bebekle, ke...

merhaba, o günlerden bir rüzgar esti ama umutlarım beni terk etmediği için burada düşüncelerimi dökmeye geldim. birkaç gündür hayatımda yaşanan gelişmelere a...

Anlatacağım hikâyede, sadece ailemizin içsel çatışmalarını değil, bu vatanın da kendi içindeki çatışmaları görebilirsiniz. Size bahsedilen isimler ya değişti...