Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Haber saldım dört bir yana
Karanfiller susuz kalmış
Muhabette dost aradım
Bu şehri periler sarmış
Haber saldım dörtbir yana
Karanfiller susuz kalmış
Mu...
Kırmızıdan başlamıştı güne
kapanmış dükkanların ardında
ve köşeyi dönünce karşılaştığı çocukların
umarsız feryatları sayılı posta kutusunda
Kırmızıyı çık...
Saatlerden 19.00
Günlerden sessizlik
Seni özlüyorum
Bir vapur eşliğinde
Vapur giderken bana el sallayamıyosun
Gör beni istiyorum
Duy beni istiyorum
Se...
Bir sabah daha yalnızlık kapıda
Kapıda dediysem içinde eşiğin
Sorsam "Biraz uzak kalsan ne olur?"
Der bana "Nerelere gitsem iyi olur?"
Peşimde dolanmasa ...
Şimdi bu kaybolmak değil de neydi?
Susmak ile konuşmak arasında
Şarkılarda güçlü ruhu kaldı cılız.
Sonra biri gelip bıkmadan sorduğunda
Ne cevap verirsi...
Ruhumda bir serinliği öldürdüm
Bin yıllığına yola çıkmış bir göçmen kervanı içim
Geceyi çektim gözlerime
Hiç kimse söylemedi
Tuttuğum kırlangıcı öldürmem...
Bir şehre geri döndüğünde duygularına da geri dönüyor insan. Gülüşüne, gözyaşına, heyecanına…
Geri dönmüşlüğümde karşılaştığım bu ahengi bir tablo gibi otu...
bir eylül sabahı
güzel sevgiliyi unut
bir ölüyü aşk diye diye
sardığını unut
sen en iyisi ne yap biliyor musun
hayallerini bırak git
hissettiklerini...
Çok zengin ve yaşlı bir adamın iki güvenilir yardımcısı varmış. Biri adamın hayır işleriyle ilgilenirken diğeri karanlık işlerinin peşinden koşarmış. Boyları...
Şehr-i destan İstanbul
İstanbul’da bir yaralı kuş
Ölesiye sevdiğinin çok mu yanında
Çok mu uzak orası meçhul
Fikr-i zarar İstanbul
Bu diyarda ne pa...
Kafamı yastığa koymuştum, düşünüyordum,iyileşeceğimi hayal ediyordum. Tekrar eski günlerdeki kadar neşeli, enerjik, mutlu ve huzurlu kalmaya çabaladığım o gü...
Dünya varlığımızın başladığının farkına vardığımız mekan .
Farkında olmak, tüm var edilenler arasında bizim omuzlarımıza bırakılmış yıkıcı sorumluluk.
Soru...
Çığ düştü zihnime .Karların altında sessiz bir çığlık varlığın. Var mısın? Yaşar mısın? Yoksa, beyaz çölün sanatı sahra mısın? Muamma. Gelen misin? Gelir mis...
Olmakla ölmek arasında bir halin yansımasıydı aldığı kısa, cansız nefesler. Varlığının temeli olan soluğunun sonu gelmiş, belki de ömrü neticelenmişti de kök...
Hayat akıp giderken avuçlarımdan
Eğilip yerden toplayamıyorum parçalarımı
Ve artık her şey için
Çok geç demek için
Belki de çok geç
Şimdi ellerim bomboş...
Ne başkası oldu ne de olacak
Sen çalmazsan kapım açılmayacak
Şimdi içimde yanan bu ateş
Sanma ki bir son bulacak
Hiç utanmam gülüm divaneyim
Parçalanmış...
Kar, akşam saatlerinde etkisini arttırmış ve uzun bir aradan sonra tekrardan şehri etkisi altına almıştı. Rüzgarla beraber havada uçuşan kar taneleri, uzakta...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
