Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Adınla anacağım bu kenti.
Zihnim çoktur gitmiş zaten.
Düşler bahçesinde yer almış kendine.
Çağırıyor şimdi, duramam artık.
Başıma giymiştim seni.
Dünyay...
İnsan sürgün edildiği yere âşık olur mu hiç?
Olur efendim, hem de öyle bir olur ki,
Önceden evi saydığı yere dönmek,
Artık ona sürgün gelir,
Nedir onu ya...
(*Bu hikayedeki kişi ve olaylar hayal ürünüdür.)
“Hiç hayallerinizi çaldılar mı bayım?” dedim ve yanıtlamasını beklemedim.
“Benim hayallerimi çaldılar.”
E...
Her zaman biliyordum, içten içe ruhumun derinliklerinde hep arzuladığım karanlığın bir gün gelip beni bulacağını. Bu arzum artık gizli karanlık bir zevk olma...
Çektiğim bu ıstırap
Hissedilir mi dersin.
Hükmü sürer mi
Ağrılarla kıvranırken
Bedenim.
Yoksa bahşedilir mi
Lütuf gibi
Sessizlik sonrası doğan...
I.
Sadece nefes al.
İçine süzülsün ışıklar.
Karanlığı da gör.
Yarınlar bitmeyecek sanma.
Dünler bitti.
Bugünler gibi.
Yarın hala dünden hesap sorma...
2 yıl olmuş bu mecraya ara vereli. Ne güzel yorumlar almışım, ne güzel sözler yazılmış paylaşımlarım için... Şimdi kim bilir o insanlar neredeler, 2 yıl için...
Yeniden doğuş
Hani diyor ya Hüsnü Arkan bu şarkıda,
Yeniden başlamalı, yeniden anlamalı, yeniden dinlemeli o yiten türküleri... Tıpkı böyle. Yeniden doğmal...
"Dur yapma!" diye bağırdım.
Titreyen bedeni tamamıyla irkildi. Kafasını bir anda sesime doğru çevirdi. Kısık gözleri, bükük dudakları ve ağlamaklı, çatallan...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok