Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bir kimliğim yok!
Ben kimim sahiden, tanıyanınız var mı?
Nedenler belli değilken sonuç ilişkisine takıldım
Sanki bu masala inandım.
Hayatın adımlarını bi...
Onlar gibi sıralayamam süsü
Sayfalarca betimleyemem mesela
Saçlarına benzetemem gündüzü
Onlar gibi gelemem sana
İstesem de gülemem mesela
Budur sevgisiz...
Beni bilirsin, çok kötü teselli ederim, pek beceremem, elime yüzüme bulaştırırım hep. Ben olsam benimle dertleşmezdim hem, susardım daha çok. Çünkü uzun cüml...
Semaver öter bizim semtte
Serçe değil
Ve susadım demez çocuklar annelerine
Sensedim derler, anneler sabah 5 akşam 8 çalışırlar
Elbette onlar da insandırl...
dalım kalmadığı için mi-
bütün bu mutsuzluğa sesimi çıkarmadan başımı eğiyorum?
bir kaburgam kalmayana kadar eğiliyorum,
öyle vursalar da biraz kemiklerim...
Hayatın asla dinginleşmeyecek halinin tamamen farkında olarak, gri kaldırım taşlarının üzerindeki
çoktan ölmüş ayak izlerini ezip geçtim. Kendi ayak izleri...
Sisler bulvarına yangın düştü
Meşhurdu öldürdükleri
Sancı dolu bir sanrı
Tuttu bize o son bahar düştü
Bilemediklerimiz canımızın ucunu kaptı
Geriye kala...
Yeni sahiplendirilmiş sokak hayvanı gibiyim
Kendi kendime oyunlar yaratmaya çalışıyorum
Anlamayanları ürküten oyunlar
Ve sonra
Kapı dışarı ediyorlar beni...
Vakitler kayboldu içime mısralar doğmasını beklerken
Yüzeyimden yansıyanlar çok manzara
Oysa içerimde yakamozlar
Elitist şiirlere halkçı mısralar
Halk şi...
Dillendiremediğim lütuf adın
Uzaklarda bir kadın
Yokluğunun miskinliği mi
Geçmişte var olan yanın
Sen ki şiirlere fazlasın
Sen merhabasın sen elvedasın
...
Çok yorgunum be usta
Doğmaktan çok ölmeyi biliyormuşum gibi
Şevkim kalmamış ne yemek ne para
Zaten olmayan hayat amacım da bitmiş gibi
Gidenlerin arkasın...
Soğuk bir nefes verdim baş ucunda
Çığlık gibi sessizliğim kağıt kesiği duygularıma
İnim inim inliyorum
Terlerim karışmış gözyaşlarıma
Güneşi göremiyorum
...
Denizi olmayan bir şehir insanı nasıl boğabilir?
Bir ip miydi yoksa beni boğmaya çalışan bu şehir? Yanılıyor muydum yoksa?
Binlerce el varken...
Bir duvara bakıp
Dökülen parçalarından
Artakalan kiremitleri değil de
Tüm dünyayı görüp
Yazabilen bir insanım
Ama gözlerine…
İşte bir tek ona kelimele...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok