Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bir eylül gecesinin sakinliği var üstümde
Ağaçlardan düşen yaprakların rüzgarla olan dansı bana hep saçlarını ellerimin arasından kayışını hatırlatıyor
Kal...
Şair olmayı kim ister bilmiyorum?
Kim acının izleriyle dolu,
Sapa, hırçın yolları
Gönül dağınıklığıyla
Bir çare, yalpalayarak
Geçmeye yırtınır.
İnan, b...
Nasıl anlatmalı, nereden başlamalı ki bu hikayeye? Her şey ben doğarken başladı desem çok edebi... Muhtemel, her şey emlakçının arayıp ev sahibi evi satacak,...
Günaydın gökyüzü
Ferfecir devrederken ferini yeni bir şemse
karanlığımı gömüyorum bu şehre
ben karmakarışık bir düzenin içinde
baş başayım kendimle
kuru...
ben seni çoktan unuttum diye tekrar ederim
her zaman yaptığım gibi büyük bir coşkuyla hem de
öyle güzel söylerim ki bunu, sanki hiç var olmamış dünlerin gi...
“Yar,
yar mıdır?
Göğü kucaklayıp getirdiğinde,
iki yakası bir araya gelmez heriftir.”
Çekmecemi yokladım geçen gün.
Bir ıslık dolusu aşka rastladım.
A...
Dünyamı koruyor parlak ışıkların
senin için kalbimde bir yer hazırladım
gülüşünde saklı tüm umutlarım
yoksa bir peri masalına mı kandım
görmedin hiç beni...
Üzülsem üzülesim var
Gülsem gülesim
-Aaron "lili" söylüyor arka planda-
Geleceğimi düşünmekten geçmişim aklıma gelmiyor
Belki de geçmişte dönecek kimse k...
Doğası gereği her insan bilinmeyenden korkar. Bu bağlamda hem iletişimimizi açık bir şekilde sağlayabilmek ve hem de kendimizi daha doğru ifade edebilmek içi...
Bugün şiir yazmak istiyorum
Tam da şu an sana ve bana
Uzak memleketlerdeki bizlere
huzurlarını askıya alanlara
Gece gündüzde, gündüz de gecede
V...
Yanlışın güzelliği beni öldürüyor.
Mantığım, kalbim yenildi.
Bile isteye nasıl yakarım?
Nasıl yanarım?
Ben bir toprağım.
Saçlarımı kesip cezalandırayım ...
Yıllar önce bir bahçe vardı
bahçede dört yapraklı yonca
onu bulduğumda seni anımsadım
seni düşündüm o gün oysa
görünce dilek tut dediler
seni tuttum düş...
Tozlu rafta gizledim içime sinmeyen mısralarımı.
Yalnızlığımı anamdan gizli mutfak tezgahında parçaladım.
Umutlarımı kışlıklarla kaldırdım.
Anam kar yağdı...
hiçbir yere ait değilim,
şehirleri uğurladım kalbimden,
virane her yer, göğsümün ağrıları arttıkça
gençlik özlemi ve hislerine yabancı,
kalabalıklar için...
Ve en güzel beyazlar kahverengi bulutların altından geliyor...
Beyazları doldurup içimizdekilerle
Karmakarışık olan kutudan mavi mandalı bulup çamaşır ipin...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok